09

1.4K 96 52
                                    


"Randevu için seni almaya geldim..."

💗💗

Hâlâ Barlas'a şaşkınca bakarken başıyla ormanın girişini göstermiş ve ben bir şey demeden aşağıya atlayıp gitmişi.

Sedefte bir yandan moral motivasyon sağlamak için omuzlarıma vuruyor bir şeyler geveliyordu.

"Hadi Akşin yaparsın sana güveniyorum!"

Başımla onaylayarak "Evet, yaparım! Yani inşallah..." diyerek merdivenlerden zıplaya zıplaya inmeye başladık.

Allah'tan ninemler tarlaya gitmişti de evde kimse yoktu.

Kapıya vardığımızda kenardan lastik ayakkabıları tabiri caizse lastik babıçları ayağıma geçirip Sedef'e el sallayarak ormana doğru giden patika yola doğru adımlarımı hızlandırdım.

Ormana giden patika yolun üstünde iki ev vardı ve benim için burası en tehlikeli bölgelerden birisiydi.

Neden diye soracak olursanız...

O iki evde Neriman ve Hatice adlı iki teyze yaşıyordu.

Her ne kadar tatlı ve tonton görünseler de içten içe şeytanın vücut bulmuş halleriydi.

Söylentilere göre Neriman teyze eskiden bu köyde gizli bir yer bulmuş ve bulduğu yeri bir güzel kumarhaneye çevirmişti. Ve bunun yanında mafyaya bulaştığı söylentileri de ekteydi. O yüzden çoğu kişi onunla samimi olup konuşmazdı.

Evet biraz saçma olabilir ama Neriman teyze hakkında söylenenler bunlardı.

Hatice teyze bir diğer adıyla 'Yıkıcı Hatice' evlenme yaşına gelmiş olan gençleri tek tek buluyor onları yaşıtlarıyla tanıştırıyor, anlaştırıyor ve tam o iki kişi evlenme kararı aldığı zaman araya üçüncü bir kişi sokup mutluluklarını bozuyordu.

Ona neden böyle yaptığı sorulduğunda ise 'zevk için' cevabını vermiş ve cadı kahkahalarından birini atmış manyak kadın.

Kısaca özetlemek gerekirse olaylar bu şekildeydi.

Adımlarımı daha da hızlandırarak içimden sadece bu bölgeyi hızlıca geçmeyi diledim.

Ta ki görüş açıma Neriman ve Hatice teyzenin telefonu hapörlere alarak ciddi bir şekilde birisiyle konuştuğunu görene kadar.

"Tamam diyoruz Saadettin. Bulacağız oğluna bir tane." dedi Neriman teyze bıkkın bir ifadeyle telefonda konuştuğu Saadettin olan adama hitaben.

"Umarım Neriman umarım..." dedi tehditkar bir sesle, ve devam etti.

"Biliyorsun Neriman- ah doğru eskiden sana böyle seslenilmezdi, doğru ya.." diyerek ufak bir kahkaha attı.

"Ne derlerdi sana... Ah evet, yavru ceylan?"

"Yeter artık Saadettin, o işler eskidendi ve artık o eski defteri kapatma vakti." dedi Neriman teyze yutkunarak.

Has Mühre KoyimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin