13

1.4K 65 7
                                    

Şuan evi tarıyorlardi arkamı döndüm ve demir ailesine doğru konuşmaya başladım
"Silahınız varmı yanınızda" diye sordum Orhan bey, ulaş, Uraz, Aras ve Aral aynı anda
"Bende var" dedi ben kafamı salladım ve aras'a dönüp
"Sen kadınları ve çocukları alıp saklanabileceğiniz  bı odaya saklanın sen başlarında dur biz burda durup karşılık vericez hadi hızlı olun biz sizi şimdi koruyacağız siz gidin" dedim ve şunu ekledim
"Aras eğer birşey olursa bizi ara tamam mı" dedim oda kafasını sallayıp beni onayladi ve kadınlar ile çocuklari alıp salondan ayrıldılar

onların gitmesiyle silahımı çıkarıp vurmaya başladım bir kurşuna bı it bı yandan vurup bir yandan da Cemil albayı aradim sanki benim aramamı beklermiş gibi telefon hemen açıldı albayın konuşmasına izin vermeden ben konuşmaya başladım
"Albayım demir ailesinin evinde Baskın yedik şuanda yardım ekip istiyorum"

"Tamam binbaşım hemen bir ekip yolluyorum oraya son durum ver herkes iyimi yaralı varmı"

"Biz iyiyiz komutanım Aras kadınlar ve  çocuklar ile başka bı odaya gitti biz de onlara geri atış yapıyoruz kimsede bı yaralanma yok bizden ama kapının önündeki korumalardan yaralı olan vardır"

"Tamam binbaşım 5 dakikaya ekip geliyor dayanın"

"Emredersiniz komutanım" dedim ve telefonu kapattık bu itler hala bitmek bilmiyordu
biraz daha ateş ettikten sonra bı ses geldi bu
Ses benim düşmanlarından di geçen görevimde kardeşini öldürmüştüm ondan sonra peşime düşmüştü bende onun sol kolunu kaybetmesini sağlamıştım ondan sonra bana hepten takıntılı olmuştu

"Komutan ben sana demedim mi elbet karşılaşıcaz ama bu sefer ölüceksin diye eğer ailene birşey olmasın istiyorsan buraya gelde bitsin bu şey komutan"

Bende olduğum yerden bağırmaya başladım
"Lan kolsuz nerden bilicem beni aldıktan sonra aileme birşey yapmayacağını he söyle yanındaki köpeklerine silahlarını indirsinler"

"İndirin silahlarınızı komutan hanım gelsin"

Arkamdaki demir ailesine baktım ve konuşmaya başladım kısık sesle
"Birazdan ekip burda olur siz burda durun bekleyin onlar bana birşey yapamaz ekip gelene kadar oyalarım"
"Gitmesen olmaz mı ikiz daha yeni kavuştuk birbirimize"
"Merak etme ikiz sen endişelenme bana birşey olmaz" dedim o sıra kolsuz bir daha konuştu
"Komutan hadi senimi bekleyeceğiz burda hızlı ol" dedi
"Geliyorum kolsuz merak etme beni bu kadar özlediğini bilsem ben gelirdim yanına ayağıma kadar gelmeme gerek yoktu" dedim sözüm bittiğinde tam kolsuzun karşısındaydim

"Merhaba kolsuz naber uzun zaman oldu he görüşmeyeli iyi yaptın böyle ama dediğim gibi keşke bana söyleseydin ben gelirdim senin yanına öyle daha eğlenceli olurdu biliyosun biz senle çok güzel eğlenirdik"

"Sana ödeticem o eğlenceyi bu sefer eğlenme sırası bende komutan hem yeni ailenin gözünün önünde daha bir eğlenceli olur he ne dersin"

"Aaa öylemiymiş be kolsuz bende diyordum ki geçenkinde Sol kolunu kaybetti bu sefer diyer kolu için geldi sandım tüh napcaz dememle"

silah sesi geldi etrafa baktığımda ekip gelmişti saldırı başlayınca kolsuz tek kolu ile beni rehin aldı normalde alamazdi ama ben almasına izin verdim çünkü aklımda bir plan vardı ben bunu düşünürken diyer kopeklerin hepsi gebermisti

ve o sıra demir ailesi komple dışarı çıkmıştı çocuklarda ve hemen Konuştum
"Aras cocuklari al içeri götür" dedim oda ilk bı durdu Daha sonra dediğimi yapıp çocuklarla içeri girdi

onlar girince Kaan konusmaya başla onun timi gelmişti

"Kolsuz bırak binbaşıyı yoksa kötü olur"
"Binbaşı he komutan sen yükselmişsin görüşmeyeli bide bana diyodun bak darıldım şuan sana"
"Ben şimdi sana darılıcam merak etme" deyip bı anda yer değiştirdim o benim rehinim oldu bi hareket ilede yere yatırdım ve onu bayılttım ayağa kaldırdım

"buyrun Kaan binbaşım burdan gerisi sizde" deyip kolsuzu onlara doğru fırlattım ve onlara verdim Kaan da iti aldı ve arkasındaki diyer askerlere verdi Daha sonra konuşmaya başladı

"Nasılsiniz iyimisiniz yaralı varmı" deyip ilkbas beni süzdü yaram varmi diye daha sonra demir ailesine baktı bende o sıra konuştum

"Kimsede birşey yok hepimiz iyiyiz tam vaktinde yetistiniz" dedim oda
"İyi iyi kimsede birşey yok bu arada Arel senmi girceksin sorgusuna kolsuzun"
"Eğer albaylar dan izin alabilirsen ben girmeyi düşünüyorum işin alamazdam kime dedilerse o girer" dedim oda kafasını olumlu anlamda salladı Ve demir ailesine döndü yeniden o sıra beril hanım yanımıza geldi "hadi içeri geçelim hem kaanlada biraz konuşuruz"

Kaan bana bende kaan'a baktım daha sonra aynı anda kafamızı onaylar şekilde salladık Kaan timime dönüp
"Kaplan timi siz karagaha dönün biz daha sonra gelicez" dedi kaplan timide hemen esas duruşa geçti ve
"Emredersiniz komutanım" dediler ve arabalara binip gittiler bizde demir ailesi ile içeri girdik

Beril hanım hemen yanıma gelip
"Kızım iyisin demi bir yerine bişi olmadı"
"Yok iyiyim ben beril hanım merak etmeyin" deyip içi biraz daha rahatlasın diye gülümsedim oda derin bı nefes verip kaan'a döndü ve onada aynı soruyu sordu
"Kaan oğlum peki sen iyimisin bir yerine birşey oldumu"dedi kaan'a baktım kaan'ın gözleri dolmuştu aklına kesin Nuray annem gelmişti hemen kendini topladı ve
"iyiyim ben merak etmeyin beril hanım"dedi
Beril hanimda
"İyi iyi iyi olunda başka birşey istemiyorum" dedi sonra oda yerine oturdu

onun hemen peşine yine bacaklarımda minik eller hissettim önümde bu sefer utku Vardı oda kollarını yukarı doğru kaldırdı bende onu hemen kucağıma aldım
"Noldu halam niye gözleri öyle dolu dolu"
"Hala ben çok korktum sana Bir şey olacak diye" dedi ve o güzel gözlerinden göz yaşlarını akıttı
"Shh halacim ben bırakırmıyım hiç he bulmuşum böyle küçük minnoş 3 tane yeğen
Akıtma şimdi o göz yaşlarını bakalım senin güçlü bir halan var birşey olmaz ona tamammi"
"Tamam hala"
"Hadi bakalım silelim bakalım o göz yaşlarını ağlama bir daha eğer sen ağlarsan ben seni ağlatan kişiyi ağlatırım tamam mı miniğim"
"Tamam hala ağlamıyorum artık" dedi

ve göz yaşlarını sildi yeniden ve bana sarıldı kafasını omzuna koydu ve bikac dakika sonra düzenli nefes alış verişleri normale döndüğünde uyuduğunu anladım ve büyük abi olan Uraz'a döndüm ve
"Utku uyudu nereye koyayım" oda
"İstersen bana ver ben koyayım"
"Yok uyanır şimdi sen bana yatağını göster ben yatırırım"

Oda kafasını salladı ve ayağa kalktı bende onun peşine ayağa kalktım ve onu takip ettim güzel bı odaya geldik ve uykuyu yatağına yatırdım ve saçlarından hafif bir öpücük kondurup odadan çıkıp Aşağı indik ve konuşmaya başladım

"Biz artık kalkalım daha karargaha uğrayacağız" dedim ve demir ailesi ile vedalaşıp evden çıktık tabi ki çıkmadan önce herkesin numarasını aldım biz arabama binip karargaha geldik

ve hemen albayın postasına albayın müsait olup olmadığını sordum albayın müsait olduğunu söylediğinde içeri girdim ilk baş tekmil verdim ve konuşmaya başladım
"Albayım eğer kolsuzun sorgusuna girilmediyse ben girmek istiyorum"
"Onun sorgusuna başka biri giricek siz iyimisiniz demir ailesi ile birinize birşey oldumu"
"Yok komutanım herkes iyi kimsenin birşeyi yok bu olayı sağ salim atlattık"
"Aferin kızım iyi idare ettin ekip gelen kadar"
"Görevimiz komutanım boşuna asker olmadık"
"Başka diyeceğiniz birşey yoksa evinize gidebilirsiniz binbaşım"
"Emredersiniz komutanım"

diyip kaan'ın yanına gittim orda da arabaya binip eve geçtim ve yatıp uyudum ama uyumadan önce aklıma bu burcu geldi yani karıştığıma kız o kız bu aileye ne yaşatmıştı öyle küçücük çocuk bile hala demek için izin istedi kerem benden öyle deyince kötü olmuştum ve sinirlenmiştim o kız bu aileye çok kötü şeyler yaşatmıştı küçük büyük demeden bu olayı öğrenmem lazım hemen elime tekefonunu alıp abi kişileri ile Aral'ın olduğu bir grup oluşturdum ve yazdım

                  Demirler...

Siz : yarın eğer işiniz yoksa bu ekip toplanıp konuşalım mı?

Yazıp gruptan çıktım ve düşünerek uyumaya başladım....
.
.
Bölüm sonu 1162 kelime diyer bölümde de dediğim gibi sorularınızı bekliyorum yıldızlayip yorum yapmayı unutmayın.. 

ASKERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin