~Shut up!~ [Taekook] TAMAMLANDI

1.Karşılaşma

•Herkese merhaba! Bu benim hem ilk hikayem, hem de ilk ficim.Hatalarım olursa kusura bakmayın.

Başlama tarihiniz👉

Yine lanet alarmın çalması ile gözlerimi
açtım.Sabahları uyanmayı hiç sevmem.
Bunun bir sebebi yok.Aslında tembel biri değilim ama yatakdan kalkmaya
hep üşenirim.Beni okula götürem tek
şey arkadaşlarımdı.Aslında derslerimde
hep başarılı bir öğrenci olmuştum.

Annem ölene kadar.Şuan 12.sınıftım.
Annem ise ben 7.sınıfta okuduğumda
kalp krizinden ölmüştü.Kalp krizinin
sebebi ise "baba"mın onu aldatmasıydı.
Şimdiye kadar babamın bana bir kez
bile oğlum dediyini hatırlamıyorum.
Annem bir öğretmendi, babamsa hakim.
Ama annem ben olduktan sonra
öğretmen olmaktan vazgeçmişti.
Yine annem gözlerimin önüne geldiğinde gözlerimi hüzünle kolumda
olan bilekliye çevirdim.Annemden bana
kalan en değerli ve tek hatıramdı.

Sonra düşüncelerimi bir kenara bıraktım ve hazırlanmaya başladım.
Okul üniformamı giydim ve evin alt katına indim.Evimiz 2 katlı müstekil
bir evdi.Mutfağa indim ve kendim için
birşeyler hazırladım.Evde tekdim
her zamanki gibi.Babam genelde
akşam 7 gibi evde olurdu.Sabahları
ise erken kalkardı.Annem öldüğünden
beri çok fazla iletişim kurmuyoduk.
Bir evin içinde 2 yabancı gibiydik.
Gerçi artık takmıyodum.
Ya da kendimi kandırıyodum.

Kahvaltı ettikden sonra evden çıktım.
Arabamla da gidebilirdim amma
yüremeyi seçdim.Biricik köpeğim bamı sevip okula koyuldum.Hava bulutlarla
kaplanmıştı.Bir an için geri dönmek
istedim ama sonra vazgeçdim.
Kafama bir damla düştüğünü hiss
etdikden sonra yukarı baktım.Bu
seferde yanağıma bir damla düşdü.
Elimin tersi ile damlayı sildim ve
adımlarımı hızlandırdım.Yaklaşık
10 dakika sonra okula vardım.
Biraz ıslanmışdım ama sorun değildi.
Dersin başlamasına 5 dakika kalmışdım.
Sınıfa girdim ve hemen sırama oturdum.

Arkamda ise en yakın arkadaşlarım
oturmuş bir şey konuşuyorlardı.
Aslında arkadaş değil ailem olmuştular.
Gelin size kısaca grubu tanıtayım.
En büyüğümüz Jin hyung.Hepsine
güvenirdim ama Jin hyunga ayrı.
En zekimiz(148iq) ve imanlımız Namjoon hyung.Hoseok hyung en neşelimizdir.Yoongi hyung en küfürbaz ve huysuzumuzdur.Derslerde hep uyur. Jimin en şirinimizdir ama şirin göründüğüne bakmayın sizi saniyeler içinde öldüre bilir.
Vee ben Jeon Jungkook.
En küçükleri ve yaramazları(onların fikri ile).

İlkokuldan bu yana beraberdik.Okulda
bizi bilmeyen yokdu.Okulun en popular
ve serseri grubu bizdik.Çoğu zaman
kavga ederdik ama sadece insanlara
zorbalık yapan,kendini beğenmişlere
karşı.Arkadaşlarımın en sevdiğim huyu
buydu sanırım.Yardıma ihtiyacı olanı
asla geri çevirmezdik.

Ben düşüncelere dalmışken kapı kapandı ve hocanın geldiğini anladım.
Ders türkçeydi.Hoca dersi anlatıyordu.
Bazıları dersi dinliyor bazılarıysa kendi halinde sessizce söhbet ediyorlardı.
Birden Jiminin beni dürtmesiyle ona
döndüm.

"Okuldan sonra bir kafeye gitmeyi planlıyoruz ve sende geliyorsun." dedi.
Başımla onayladım.

Nihayet,6 dersin ardından okul bitmişti.
Çocuklarla aşağıya indik.Gidiyorduk ki,
ceketimi unutduğumu fark ettdim.
"Çocuklar ceketimi unutmuşum" dedim.
"Tamam bekliyoruz,hadi." dedi Jimin.
Koşarak 3.kata çıktım.Nefes-nefese
kalmışdım.Soluklandıktan sonra ceketi
giydim ve yine koşmaya başladım.O kadar hızlı koşuyordum ki birine çarptığımı yere düşdükten sonra fark etmişdi.Kafamı kaldırdığımda bir çift
koyu kahverengi gözle karşılaştım.
Kaşları hafif çatılmıştı.Yerde bir kahve
bardağı görmemle gözlerim üstüne dökülmüş kahveye kaydı.Hızla kendime
geldim ve ayağa kalktım.

"Özür dilerim"diye mırıldandım.
O an koridorda gür bir ses yayıldı.

"Kes sesini." diyip hemen ayağa kalktı
ve yanımdan uzaklaştı.Ben ise aklımda olan fikirlerimi bir kenara atıp hızla bahçeye arkadaşlarımın yanına koştum.
Onlar gülüşürken ben de onlara katıldım.Fakat aklım hala o kahve rengi gözlerdeydi.

___________________________________________

•İlk bölümümüzün sonu.
Yorum ve vote atmayı unutmayın lütfen.
Görüşürüzz☆