10.Kamp 2.gün

216 21 7
                                    

•Meraba bu gün keyfim yerinde değil.
Çünki 3 dershanem başlıyor.
Bu da demek oluyor ki telefonuma çok az bakabilicem yada bakamıyıcam.
O yüzden bölümler geç gelecek muhtamelen.Moralimi bozmak istemiyorum ama olmuyor.
Okul açılana kadar bütün bölümleri yetiştirmek istiyorum.Umarım herşey düzelir.Başlayalım🤍
___________________________________________

"Orada kimse varmı?" dedim kısık çıkan sesimle.

Tanrım sen beni koru.

Sesler gittikce yakınlaşıyordu.
Korkmuyor değildim.

"Jeon dikkat et!" tanıdık sesi duymamla yere düşmem bir olmuştu.

Daha doğrusu Kim hocanın kucağına.

Kalkmak istediğimde ayağım kaydığı için yine üzerine düşmüştüm.
O ise inlememek için kendini zor tutuyordu.Altımda hissettiğim şeyle yutkundum.Kim hoca bir anda ayağa kalktı ve beni de havaya kaldırdı.
Şimdi ikimizde ayaktaydık.

"Ne işiniz var burda?"dedim

"Saatden haberin yok sanırım 40 dakikadır ortada yoksun seni aramaya gelmiştim asıl sen niye telefonları açmıyorsun?" dedi.

"Şarjım bitmuş neyse hadi gidelim"

Biraz gittikden sonra kamp alanına geri dönmüştük.Ortalıkta hiçkimse yoktu.

"Hepsi çadırda hadi bizde giriyoruz."
Dedi Kim hoca.

"Beraber mi?"

"Yok ayrı-ayrı Jeon sabrımı zorluyorsun."dedi ve çadıra girdi.

Ben de ardından girdim.Gayet güzel ve büyüktü.Uzanıp uyumaya çalıştım.

Sadece çalıştım.Uyuyamıyordum.

Bay Kime baktığımda gözlerini kapatmıştı.Bir müddet onun suratını
inceledim.Yüzü çok yakışıklıydı,
gözünün birinde çift,diğerinde tek göz kapağı vardı.Burnu küçükdü.Uzun kiprikleri ve kiraz rengi dudak-

"Yüzümde bir şey mi var Jeon?"dedi.

"Dalmışım" dedim.

Ve başımı diğer tarafa çevirdim.
Utanmıştım.Neler oluyordu bana?
İçimde garip bir his vardı.
Daha önce hiç yaşamadığım bir his.

"Biraz kendinden bahsetsene"dedi Kim hoca sakin bir ses tonuyla.

"Neden?" dedim.

"Kaplumbağa deden"dedi.

"Şaka şaka canım sıkılıyor"dedi.

"Siz her canınız sıkıldığında öğrencilerinizden kendini tanıtmasını mı istersiniz?" dedim tek nefeste.

"Sana özel" dedi kısık sesiyle ben duymasamda.

"Efendim?" Dedim.

"Anlatacakmısın?"

"Peki, ben Jeon Jungkook.18 yaşındayım.Annemi 7.sınıfta kalp krizinden kaybettim.Babam hayatda.
Biyolojik olarak kardeşim yok ama bu sınıftakı herkesi kardeşim gibi severim.
Özellikle arka dörtlü ve yanımdakı salak." Dedim tek nefeste.

"Siz?" dedim.

"Ben Kim Taehyung 25 yaşındayım.
Annem ve babamı küçükken kazada kaybettim.Bir ablam var.Sadece 1 yakın arkadaşım var.Park Bogum." Dedi.

"Aktör olan mı?" Dedim.

Kafasını salladı.

Gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu.

"Jennieyle sevgilimisiniz?"diye sorunca
gözlerim açıldı.

"Ne?! Tabi ki değiliz.Hem onun sevgilisi var.Bunu nereden çıkardınız?!"dedim.

"Sakin ol şampiyon.Sadece sordum.
Çok yakın gözüküyordunuz,sarılıyordunuz.
Bende sevgilisiniz sandım."dedi

"Kapatalım konuyu uykum var"dedim ve gözlerimi kapattım.
___________________________________________

Sabah uyandığımda belimde bir el hissetmemle bakışlarım aşağı indi.
Kim hoca belimi tutuyordu.
Nefeside boynuma çarpıyordu.

Yavaşca ellerini çözdüm ve çadırdan çıkdım.Jimin ve Hoseok konuşuyordu.

"Günaydınn" dedim.

"Günaydınnnn.Akşam nasıldı?"dedi Jimin.

"Anlamadım?"dedim

"Diyorum ki sev-"

"Serinmiydi akşam onu soruyor Jimin"dedi Hoseok Jiminin ağzını tutup.

"Yok ya iyiydi."dedim.

"Hadi çocuklar kahvaltıyaa"diyen Liaya karşılık ayağa kalktık ve sofraya yöneldik.
___________________________________________

Kahvaltı yaptıktan sonra çimenlik olan
bir yere geldik.Herkes fotoraf çekiniyor,
oyunlar oynuyord.Bende manzaranın tadını çıkarıyordum.
___________________________________________

•Naber çocuklarr
Dün annem telefonu yasaklamıştı saat 5 ten sonra iyiki bölümü atmıştım.
Yeni bölümümüzü nasıl buldunuz?
Vote ve yorum yapmayı unutmayınn.
Birde gelecek bölüm full insta atıyorlarmış gibi olucakkk
Öptüm, babayy💫👻

~Shut up!~ [Taekook] TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin