Part{9}
Taehyung~ ကျတော် ထွက်သွားတယ်ဘဲထားအုံး သူကအဲနေရာအထိ လာရှာနေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..!
MiHyung~ သားအဖေကတော့ မလာလောက်ဘူးလို့ ပြောတယ်. သူ့မှာဂျပန်က သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရိှတာ သူမသိဘူးတ့ဲ.
Taehyung~ သေချာလို့လား....
မေမေခေါင်းငြိမ့်ပြတော့ထယ်ယောင်း စိတ်အနည်းငယ်အေးသွားတယ် ဒီညနေသူ ကိုယ်တိုင်လည်း ဂျောင်ကုန့ဲေ၀းရာကိုထွက်သွားဖို့စီစဉ္ထားတာ. မေမေက ဂျပန်သွားနေဖို့ပြောတာန့ဲ အဲမှာဘဲ အလုပ်လုပ်ပြီးနေဖို့ စဉ္းစားမိလိုက်တယ်.. တစ်သက်လုံးလည်း နေဖြစ်ရင်နေဖြစ်မှာဘဲ အဓိကက ဂျောင်ကု လက်က လွတ်ရင်ရပြီ..
Taehyung~ ကျတော်သွားမယ်မေမေ..
>>>>>>>>>
Jimin~ ဂျောင်ကုရေ! ဂျောင်ကု!!
Jk~ မင်းပထွေးက ဒီမှာရိှတယ်ဘယ်အပေါ်ကိုကြည့်ပြီးအော်နေတာလဲ..
အနက်ရောင်တွေကြီးဘဲခင်းကျင်းထားတ့ဲ တိုက်ရ့ဲ ဧည့်ခန်းမှာ မိှန်မိှန်ကြီးထိုင်နေ တ့ဲ ဂျောင်ကုက သူ့ကိုလှမ်းအော်ပြောတယ်..ဘေးနားမှာလည်း အနက်ရောင်၀တ်စုံတွေ န့ဲ ဗလတောင့်တောင့်သူ တပည့်တွေကအများကြီး ကပ္ပလီတွေတောင်ပါသေးတယ်..
Jimin~ မင်းတော့ မီးလောင်ပြီ.
Jk~ မင်းစကားကိုလိုရင်းတိုရှင်းပြောလို့မရဘူးလား.! သေချာပြော.
Jimin~ ဟို မင်းရ့ဲ သတို့သားလောင်းလေ. ဒီညနေဂျပန်သွားတော့မယ်တ့ဲကွ.သူအိမ်ကလွှတ်.
၀ုန်း!!ဒိုင်း..!
စားပွဲပေါ်က ပစ္စည်းတွေလက်န့ဲတွန်းချပြီး. သူ့တပည့်တစ်ယောက်ထဲက သေနတ်ကိုယူကာ ဂျီမင်းအနောက်က ပန်းအိုးကို တစ်ချက်တည်းချိန်းပစ်လိုက်တ့ဲ ဂျောင်ကုကြောင့် စကားပြောနေ တ့ဲ ဂျီမင်းပါ ကြက်သေသေ သွားခ့ဲတယ်...
Jk~ ငါအေ၀းကနေ ထွက်သွားလို့ရမယ်ထင်နေတာလားဒင်းက.! တောက်စ်! အဲဒါဟိုအဘွားကြီး ပို့ခိုင်းလို့ပို့တာဘဲဖြစ်ရမယ်!!
Jimin~ အခုလေဆိပ်သွားနေပြီ.. ငါတို့ကူညီပေးရမလား. ဒါပေမ့ဲ မင်းအဖေက စိတ်ချရအောင် သူ့လူ ၁၅ ယောက်လောက်ပါထည့်ပေးလိုက်တယ်..
