How they met in Five Days

Kapag minamalas nga naman oh ( 16 )

Si Ivy nga pala ang nasa pic :D

--------------------

Magsisimula na sana silang mag make-over nang may tumawag sa cellphone na si Sandy.

Kinuha ito ni Ivy at sinagot agad. Si Sandy naman ay hindi mapakali at sinusubukang agawin ang cellphone niya. At si Ivy naman ay walang plano ibigay ang cellphone nito.

"Hi," sabi ni Ivy sa kausap at batid na ito ni Sandy na si Tyler ang tumatawag.

Dahil sa ayaw naman ibalik ni Ivy ang cellphone nito ay tinigil na ni Sandy ang kaaagaw ng cellphone niya.

"Ah, ikaw pala Dr. Sebastian. hehehe. Oo, dadating si Sandy. Infact, nag-aayos na nga siya ngayon," sabi ni Ivy.

"Okay," pagsarado ni Ivy sa usapan.

Tapos usumigaw si Ivy, halatang nakikilig dahil nakausap niya ang binatang doktor.

"Okay, let the show begin!," excited na pahayag ni Ivy.

"Mukhang ikaw pa ang excited ah."

-----------

Quarter to three na at wala pa rin ang hinihintay niyang tao ni Dr. Tyler Miranda Sebastian. Sa South Gray Park niya naisipang magtagpo sila ni Sandy dahil ito ay exclusive na lugar, for lovers only.

Ang suot niya ay black slacks at checkered na polo. Kanina niya pa tinatawagan ito pero hindi sumasagot. At lumipas ang isang oras ay wala pa rin ang kadate nito. Ang mga rosas ay mukhang lutang na.

Haist. Akala ko ba dadating siya? :(

-----------

Nagcracramming na si Sandy dahil nang sumabay siya sa jeep, naiwan niya ang kanyang purse na may laman na wallet at cellphone niya. Sa binabaan niya na lugar kasi ay malayo pa ang South Gray Park. Hindi naman pwede lakarin kasi malayo pa.

Ikaw naman kasi Sandy eh! Ayaw mong magpasundo! Yan tuloy! Ano nang gagawin ko? T___T

Tyler, tulungan mo ako.

Di namalayan ni Sandy ay alas tres trenta na pala. Mag tatanong-tanong na lang siya siguro kung saan ang South Gray.May nagsabi na labin limang minuto ang lalakarin niya para makarating siya doon.

Wala siyang choice kundi lakarin na lang. Nag-aalala na rin siya kay Tyler kasi kanina pa iyon naghihintay. Baka nga umalis na iyon.

Naku, Tyler.. Diyan ka lang! Parating na ako.

Kung may superpowers lang sana si Sandy ay kanina pa siya lumipad.

Nang malapit na siya sa usapang lugar nila ay nakita niya si Tyler na may yinayakap na babae. Biglang dumilim ang mundo niya. Maya-maya'y may taong nagbigay ng panyo sa kanya.

"S-salamat.," sabi ni Sandy habang kinukuha ang panyo.

"Ate bakit ka umiiyak?," sabi ng batang estranghero.

"Ikaw ba, nagmahal na?"

"P-po?"

"Wala-wala."

"Bakit ate?," tapos tiningnan niya ang direksyong tinitingnan ng kausap.

"Siya ba ate?" sabay turo kay Tyler.

"Ha? Ang ano?"

"Ang dahilan ng pag-iyak mo."

Tapos ngumiti siya.

"Hay.. siguro nga tanga lang talaga ako."

"Lahat ng nagmamahal ate nasasaktan at nagpapakatanga. Pero mas tanga yung may nagmamahal na sa kanila ng sobra sobra ay humahanap pa din ng iba.," sabi ng bata.

"Hahaha. Naku Ikaw talagang bata ka."

"Pero diba may ate may sense naman ang sinabi ko?"

"Oo."

"Eh ate sino ba ang tanga sa inyong dalawa?"

"Ako."

"Bakit ikaw?"

"Kasi...ah, bata alam mo hindi mo maiintindihan ang nangyayari sa aming dalawa.."

"Hindi no. Naiintindihan ko kaya."

"Hay naku. Nasan ba yung mommy mo?"

"Ayun oh," at tinuro ang babaeng kausap ni Tyler.

Authors Note: Hi, comment naman kayo :( Wag lang maging "silent reader" please?? :)