AHULUM

17.BÖLÜM

Sabah kadar ağlamıştım.

Evet aptaldım ben sabaha kadar ağlamıştım. Neden peki? Aşık olduğum şerefsiz yüzünden. Gözünde bir orosbu olmuşum da haberim yokmuş.

Telefonumun çalması ile arayana baktım aslan arıyordu.

"Efendim"

"Büroya gelmen gerek karıştı buralar işin içinden çıkamıyorum kurtar beni şu dosyalardan"

Göz devirip yüzüne kapattım. Yavaş adımlarla önce banyoya girip duş aldım. Sonra ise aynanın karşısında bir süre kendimle bakıştım.

Aptaldım..

Gerçekten de aptaldım. Neden yazmıştım ki öyle saçma bir biçimde, zaten bu halimle karşısına çıksam bile beni severdi. Ya da belkide yine orosbu biri olarak kalırdım gözünde

Saçlarımı tarayıp hafif kurttuktan sonra banyodan çıktım. Klasik iç çamaşırlarımı giyip iddialı bir parça seçtim.

Küpelerimi takıp sadece hafif bordo bir ruj sürdüm. Başka hiç bir yapmak içimden gelmedi.

Gözlerimin halini biri görse korkardı ama yapacak bir şey yok katlanacaklar artık.

Topuklu ayakkabılarımı da giyip çantamı aldım ve çıktım. Arabama bindiğimde onun parfüm kokusu geldi burnuma onun parfümünü bulduğumda arabama koymuştum ve her arabama bindiğimde sıkardım ama bu kez sıkmayacaktım.

Hızla büroya gittiğimde Birsen'e önce selam verdim sonra ise aslanın odasına gittim. Kapıyı tıklayıp içeriye girdiğimde kimse yoktu. 

Kendi odama girdiğimde masamda bir sürü dosya vardı yaklaştıkça bir gül ve gülün üzerinde ise not gördüm.

Not: Kuzucum çok acil bir işim çıktı sen dosyaları hallet sonra ödeşelim. Seni seviyorum..

Notu buruşturup çöpe atarken koltuğuma oturdum. Birsen den bir kahve isteyip arkama yaslandım.

5 dakika kadar sonra birsen geldiğinde kahvemi bırakıp çıktı. Kahvemi yudumlarken dün gece yaptıklarım aklıma geldi. Çok mutlu olmuştum, ama biraz fazla mı abartmıştım.

Gayet dozunda bir hareketti..

Kahvem bittiğinde dosyalara gömüldüm. Bunları bir an önce halletmezsem yurt dışına çıkamazdım aslana da bırakamazdım.

💞

İşim bittiğinde çantamı toparlamaya başladım. Dışardan gürültüler duyarken birden odama birisi girdi.