Herkes odasına gitti ev çok büyük olduğu için herkese için oda vardı.
*Sabah*
İlk ben uyanmıştım işlerimi halledip salonda diğerlerini bekledim uyandırmadım çünkü dün çok yoruldular.
Ben 6 da kalktım e olmuş saat 8 baktım kimse kalmıyor tek tek uyandırdım sadece Felix kalmıştı odasına girdim ve evet uyuyordu çok tatlıydı yanına oturdum cilleri çok tatlı duruyordu saçlarını sevip öptüm ve o anda uyandı.
Felix: Sen beni öptün mü?
Yuna: Şey özür dilerim.
Felix: Dileme sen böyle yapınca hoşuma gidiyor, senin?
Yuna: Bilmiyorum.
Felix iyice bana yaklaşmıştı kalbim yerinden çıkacaktı resmen.
Felix: Bir kere öpmemi ister misin?
Yuna: Yok kalsın.
Felix: Ama kalbin öyle demiyor.
Hiç bir şey demedim sadece gözlerine baktım.
Yuna: H-hadi inelim
Felix: Tamam inelim
*İnerler*
Changbin: Yuna kahvaltı sırası sendeydi.
Yuna: Biliyorum.
Han: E hani nerede?
Yuna: Binin arabaya.
(...)
Yuna: Geldik
Chan: Neresi burası?
Yuna: Çay bahçesi ve serpme kahvaltı var.
Hyunjin: Of of ne güzel gız seni çok seviyorum ben ya.
Yuna hariç hepsi: Yalaka!
Yuna: Sen onları boş ver bende seni seviyorum Kanka.
*Kahvaltıdan sonra*
Minho: Ee şimdi be yapacaz eve mi gidiyoruz?
Yuna: Hayır olmaz İstanbul'u size 1 günde gezdirmem lazım neler var neler. Ama "ben yoruldum" demek yok tamam mı?
Jeongin: Ona söz veremem.
*Neyse bunlar Ayasofya, Sultan Ahmet fln gezerler
Akşam*
Yuna: Evet bu günlük bu kadardı ee İstanbul'u beğendiniz mi?
Chan: Evet ama sen nasıl yorulmadın?
Yuna: Bilmem.
Biz yürürken ben önden diğerleri arkamdaydı.
?: Siz kimsiniz Yaprak ablamı takip ediyorsunuz?
Arkamdan tanıdık bir ses geliyordu.
Yuna: Ibo?
Ibo: Abla arkanda 8 piç var seni takip ediyorlar.
Yuna: Beyler gelin bi 2 dakika.
Yuna: Bak ibo bu çocuklar benim arkadaşlarım ben sizin ablamızım onlar abileriniz anlaşıldı mı?
Ibo: Tamam abla, ya abla hani 1 tane tamam 2 tanede tamam olsun hadi 3 ede eyvAllah ama 8 tane çok olmamış mı?
Diyip pis pis güldü.
Yuna: Sus lan neyse senin okul nasıl gidiyor?
Ibo: Abla babam beni sanayiye verdi, ben okumak istiyorum ama durumları biliyorsun.
Yuna: Tamam sen senin durumunda olan arkadaşlarının ailelerinin numaralarını yarın bizim eve getir sizin hayat boyu okul masraflarını ben karşılıyorum.
Ibo: Çok sağ ol abla söz veriyorum okuyup adam olacağım.
Yuna: Iyi bakalım hadi ben kaçıyorum.
Seungmin: Oo sen neymişsin böyle herkes seni tanıyor.
Hyunjin: Ne konuştunuz?
*Yuna konuştuklarını anlatır*
Changbin: Vay be demek sen mahallenin ağasısın.
Yuna: Evet.
Çantamdan su çikartip tam içecekken Minho'dan gelen soruyla şu boğazıma durdu.
Minho: Yuna sen üvey ailen tarafından şiddette uğradın mı?
*Yuna öksürmeye başlar*
Minho: Özür dilerim sana bunu sormamalıydım.
Yuna: Sorun değil ve evet bir çok kez hatta ailem benim 18 yaşına gelmemi bekliyordu.
Chan: Sebep?
Yuna: Üvey babam kumar oynardı ama zengin bir adama karşı çok borçlanınca beni tanımadığım hatta bende 5-10 yaş daha büyük zengin adamların altına girmem için zorladı ama daha 18 yaşında olmadığım için yapamadı ve aslında benim tek şansım idol olmaktı böylece onlardan kurtulabilirdim ve başardım da, Ömer'de o adamlardandı bir kere ben 14-15 yaşında yine bir adamın altına girmek için zorlandım ama o kişi daha çok genç olduğum için istemedi.
