True Or Nah?

3. Marcel

Het was een zware schooldag vandaag. Een heel gevecht door die bitch Stacey. En dan krijg ik nog de schuld? Dat IK begon? En dan moet dat een goede school voorstellen. Ik had kunnen weten dat het een slechte school was maar wie gelooft mij nou? Ik app Marcel wel of hij wat kan doen samen.

Saskia: Hey, Heb je zin om naar buiten te gaan?

Marcel: Ja is goed! Waar zie ik je?

Saskia: Zullen we naar de speeltuintje bij de flats gaan?

Marcel: Ja, Ik zie je daar!

Saskia: Oke, ik zie je zo.

*Loopt naar beneden en wilt weggaan*

''SASKIA WAT GA JE DOEN'' Hoor ik een luide stem roepen. Ik negeer het en loop verder. Als ik bijna bij het speeltuintje ben zie ik van een afstand Marcel al staan. Als ik bij het speeltuintje ben roep ik naar Marcel ''Hey jij bent er!''. Waarop hij antwoord: ''Voor mijn beste vriendin altijd''. We zijn Beste Vrienden, Natuurlijk wil ik meer zijn dan beste vrienden. Maar ik weet niet of Marcel meer wilt zijn dan beste vrienden.

''Saskia wat is er?'' Hoor ik Marcel zeggen. Als ik naar hem toe loop leg ik mijn hele schooldag uit. ''Heb jij echt de schuld gekregen?''.  ''Ja''  antwoorde ik boos. Maar ik ben blij dat Marcel de enige is om mee te praten. Niemand mag mij. Zelf de meisjes van me vorige school waren aardiger aangezien die mij gebruikte, zoals Stacey met mijn antwoorden. Ik kan nooit vrienden maken. Alleen met Marcel hij is de enige die mij begrijpt! Zelfs mijn ouders niet, als iemand zegt dat ik iets gedaan heb wat ik niet deed dan geloven mijn eigen ouders mij niet. Zo zijn ze gewoon.

''Saskia ben je er nog?'' zegt Marcel opeens. ''Uhm...Jaja, ik zat eventjes aan iets te denken niks bijzonders''. Ik bedenk me nu dat ik beter niet met Marcel had kunnen afspreken. Ik denk alleen aan mijn problemen. ''Saskia...'' zegt Marcel. ''Ja...". ''Ik hou van j...'' en op dat moment gaat precies mijn telefoon af. Onbekend nummer, ik neem maar op. ''Bitch die je bent! blijf uit de buurt van Marcel! Hij is van mij niet van jou begrepen? Mooi zo!'' Hoor ik aan de andere kant van de telefoon en toen werd te telefoon afgedrukt. Wat raar, wie zou mij nou zomaar bellen... ''Wie was dat?'' Hoor ik Marcel zachtjes zeggen. Uhm niemand zeg ik snel. ''Uhm...Marcel wat zei je net?'' Natuurlijk wist ik dat hij zei ik hou van j, maar jou of iemand anders? Ik wil het weten! Misschien vind Marcel mij wel leuk. ''Niks....Laat maar...Uhm ik moet gaan'' *Marcel loopt weg* ''Uh Dag'' zeg ik snel en ik loop ook weg. Wat is er toch met hem. De laatste paar weken doet hij echt raar. Het zal vast niks zijn. Anders had hij het allang gezegd.

*Loopt naar huis*

Mam!! Ik ben thuis!!
*niemand reageert*
Huh waar is iedereen? Mam waar ben je? Ik loop naar boven en hoor een zachte gesnik uit de kamer komen. Mam? Ben jij dat? Ik zie mijn moeder in haar bed liggen. Mam wat is er aan de hand? Waar is iedereen? Ik heb je broers en zussen naar oma gebracht zei mijn moeder zachtjes. Mam waarom huil je? Papa was hier net.
Wat hoe durft hij zijn gezicht hier te voortonen!! Hij komt hier alleen als hij geld nodig heeft!! Dit keer was het voor iets anders zei mijn moeder.