True Or Nah?

10. Naar Huis

Marcel [P.O.V]
*zaterdag ochtend*
Het is al 2 dagen geleden dat ik Stacey heb gesproken. Het was moeilijk om al deze infomatie te verwerken. Maar de man aan de telefoon zei dat Saskia was ontsnapt. Waar zou ze nu zijn. Ik wist wel dat Sas wel slimmer was dan hun. Ik heb vandaag met stacey af gesproken. Zei zou mij laten zien waar ze Sas vast hielden. *tingtong*
Daar moet je haar al hebben. "Mam ik ben even buiten" riep ik. Ik deed de deur open en ja hoor het was Stacey. "Kom we gaan" zei ze. Ik pakte me jas en ging met haar mee. We fietstte naar een oud gebouwtje. We legde onze fiets neer en gingen naar binnen. Er was niemand te bekennen. Daarna liepen we een houte trap op. Dat leiden naar een paar kamers. In een kamer was het heel donker dus ik nam een kijkje. Ik zag een raam open staan. Dat licht straalde zo op me gezicht. Opeens hoor ik een krakkend geluid. Ik tilde mijn voet omhoog. Het was het armbandje van Saskia!! Ik gaf het haar zo'n 3 jaar geleden. Ze heeft er 2 van, de ander heeft ze vast nog om. Ik greep stacey erbij, en liet het armbandje zien. "Als dit Saskia armbandje is waar is Saskia dan?"zei ze. We kijken naar het grote raam. "Omg!! ik zie daar volgens nog een armbandje liggen!!" riep Stacey.En ze wees naar het grasvlakte uit het raam. "Zou ze uit het raam zijn gesprongen?" vroeg ik. Stacey kijk me vragend aan.

Saskia P.O.V

"Sas? Wakker worden!" Hoor ik een stem zeggen. "Watt..." Zeg ik met mijn slaapstem. Als ik mijn ogen open zie ik 2 blauwe ogen naar me kijken. "Sas, moet je niet even naar huis toe?" Ik had helemaal niet meer aan naar huis gaan gedacht sinds ik dit huis had gezien. "Ja ik ga al!" Ik sta op en Rens loopt de kamer uit. Ik kleed me om en ga van de grote trap af. Als ik de woonkamer inkom zie ik Rens zitten met een cadeautje in zijn hand. "Saskia, ik heb wat voor je" zegt hij lief, hij geeft het cadeautje en ik maak het open. Het is een iPhone 6! "Rens! Dit kan ik echt niet aannemen" "jawel, hou nou maar" "oke is goed" Rens staat op. Moet dit nog allemaal mee nemen? En hij wijst naar de kleding die we in de stad hadden gekocht waarvan zijn moeder alles in 2 koffers heeft verdeeld. "Ja tuurlijk" zei ik lachend. Rens keek me lang in mijn ogen aan. En omhelzde me.
"Kom ik breng je naar huis". Hij pakt me hand en we liepen samen het huis uit, we stappen in de auto. De chauffeur deed de koffers in de auto. Hij tikte daarna mijn adres die ik hem vertelde in de tomtom. Rens hield heel de rit mijn hand vast.

Als we bij mijn huis aankomen pakt Rens mijn koffers en geeft mij een kus op de wang. Hij stapte de auto in en voor dat ik het wist was hij al weggereden.

Ik bel aan en me moeder doet de deur open als ze me ziet hoor ik haar huilen. "Ze is er!" Roept me moeder en ik zie mijn vader aankomen lopen die me ook omhelst. Als we met z'n 3en naar binnen gaan pakt me vader de telefoon en belt de politie, als ze naar 20 minuten aankomen horen we geklop op de deur. Me vader laat de 2 agenten binnen als ik het verhaal uitleg zit de politie agent alleen naar de klok te staren die achter me hangt. "En dat was alles" zeg ik als laatst "oh, oke..." Is het enigste wat de agent zegt."we maken er een rapport van we spreken jullie nog" als hij ons een hand geeft en weg wil lopen herken ik zijn stem ergens van.