Sevgi

Hayat arkadaşı

İyi okumalar
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Genç adam sabah yataktan kalkmıştı. Bu sefer saate bakınca daha 09:54 olduğunu gördü. " Ohh, bu gün geç kalmıtşyacam" diyerek içinden geçirdi.

Sağ tarafına bakınca karşılaştığı manzaraya daha kaç kere düştüğünü, bilmiyordu. Sevdiğinin dudakları büzüşmüş, yastıkta saçları dağılmış bir şekilde uyuyordu.

Elini genç kadının saçlarına götürdü ve o kadar naif bi şekilde okşuyordu ki, sanki her an elinden uçucakmış gibi.

Genç kadın kıpırdanarak parlak kahvelerini açtı. Karşısında yeni uyanmış, saçları dağılmış genç adamı gördü. O da bu manzaraya kalbini bıraktı.

Deniz uykulu bir sesle:
" Günaydıın"

Toprak gülümseyerek:
" Günaydın ayçiçeğim" diyerek genç kadının saçlarını okşuyordu.

Deniz sevdiğine daha da sokuldu:
" Neden ayçiçeği oluyormuşum?" bilmiş bir şekilde sordu.

Toprak daha da geniş gülümseyerek:
" Neden olmasın, ayçiçeği değilmisin. Auran diğer insanlardan farklı birtanem. Çok iyimser yanın var. Başkalarına karşı o kadar naziksin ki, melek olduğunu düşünüyorum"

Genç kız bu sözler karşısında sevdiği adama daha da hayran oldu.

Deniz:
" Neden böyle mükemmel bir hayat yoldaşım var acaba?"

Toprak:
" Mükemmel olduğumu biliyorum ama sana yetişemem bu konuda" diyerek kahkaha attı.

Genç kız bir süre sevdiğinin gülüşünde takılı kaldı. O da gülümsüyordu. Bu görüntü için nelerini vermezdi.

Toprak sevdiğinin yüzünü avuçlarınını içine alarak:
" İyi ki hayatımdasın" dedi.

Deniz de aynısını yaparak:
" İyi ki hayat arkadaşımsın" dedi.

Sabah rutinlerini hallettikten sonra aşağı inip birlikte kahvaltı sofrasını hazırlamaya başladılar.

Bir süre sonra Deniz:
" Haydi geç otur, her şey hazır zaten"

Toprak:
" Sonunda yemek yiğiceem!" direk küçük çocuk gibi heyecanlanmıştı.

Deniz sevdiğinin bu haline kahkaha atarak omletin altını söndürdü. Servis ederek kendisi de masaya geçti.

Toprak gözlerini büyülü bir şekilde yemek sofrasının üzerinde gezdirdi. Hiş vakit kaybatmeden yemeğe başladı.

Deniz gülümseyerek:
" Afiyet olsun" dedi.

Toprak ağzı yemek dolu bir şekilde:
" Sanağğ da" diyerek cevap verdi.

Kahvaltılarını bitirdikten sonra saat 10:30 olmuştu. Genç kız salonda oturmuş televizyon izliyordu.

Genç adam yatak odasında işe gitmek için hazırlanıyordu.
Siyah bir takım elbisesi giymişti. Bu renkte giymeği seviyordu.

Sıra kravatına geldi. Bağlamaya çalıştı ama bağlayamadı. Aşağıya doğru seslenerek yüksek sesle konuştu:
" Bir gelir misin hayatıım!"

Deniz oturduğu yerden kaltı. Merdivenleri çıktıktan sonrs odaya girdi. Yine o yakışıklı adamı görünce kalbi tekledi.

Toprak:
" Ya ben bunu neden bağlayamıyorum ki!"

Deniz ona yakınlaşarak:
" Bağlarsın birtanem. Daha ben burdayım. Elbet bir gün bağlıyacaksın" dedi.

Toprak:
" Aslında böyle de pek memnunum" diyerek ellerini sevdiğinin beline sardı.

Deniz hafif gülümseyerek işine devam etti.

" İşte bitti" deyerek ellerini genç adamın hacimli sinesinde gezdirdi.

Toprak sevdiğinin dudağına küçük buse kondurduktan sonra:
" Teşekkürler hayatım" diyerek aynedan kendisine baktı.

Deniz:
" Ne demek birtanem" dedi ve sevdiğinden ayrıldı.

Toprak:
" Allah'tan geç kalınca azarlayan bir patronum yok. Yoksa çekiceğim vardı" saçlarını düzelterek devam etti:
" Ama işçilere de çalışkan olduğumu göstermek için geç kalmamam lazım" diyerek göğsünü kabarttı.

Genç kız Toprak'ın çantasını ona vererek:
" İyi işler birtanem. Çok yorulmadan gel" dedi.

Toprak:
" Teşekkürler hayatım"

Genç adam her zamanki gibi evden çıkıp işe yol aldı.

Genç kız salonda oturmuş kitap okuyordu. Okul döneminden beri kitap okumaya bayılırdı. Aile sorunları yüzünden pek de iç açıcı bi öğrenci yılları olmamıştı. O zamandan beri hep kitapdaki erkek karakterlere bayılıyordu. " Ay Allahım benim de karşıma böyle bir beyefendi çıkar !" diyerek hep hayal kururdu.

Şimdi o kadar şanslıydı ki, karşısına onu çok çok seven, ona değer veren birisini çıkardığı için Allah'a şükr ediyordu.

Genç kız kendi kendine:
" Gerçekten ben seni hak edecek ne yaptım da bu kadar mükkemmel sevdiğim oldu?" diyerek kitap okumaya devam etti.