លុះព្រឹកឡើងលោកនិងលោកស្រីគីមក៏មកដល់ផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីដើរលេងអស់រយៈពេលជាច្រើនថ្ងៃ
«ចៅហ្វាយ! លោកម្ចាស់និងលោកស្រីត្រលប់មកវិញហើយ» ហ្ការីរត់មកប្រាប់ម្ចាស់
«គាត់មកលឿនម្ល៉េះក្រែងថាសប្ដាហ៍ក្រោយហេ»
«រឿងនេះ...»
«ឯងទៅពន្យាពេលយើងចាត់ការជាមួយហូស៊ុក»
«បាទ» ហ្ការីចេញទៅពន្យាពេលប៉ាម៉ាក់រាងក្រាស់ ងាកមកក៏ឃើញថាហូស៊ុកបានដឹងខ្លួនហើយ
«ឯងហាមបង្កររឿងមិនចឹងយើងនឹងធ្វើឲ្យឯងរលាយបាត់ពីលើលោកនេះ នៅដេកឲ្យស្ងៀមក្នុងបន្ទប់នឹងហើយហាមចេញក្រៅឲ្យប៉ាម៉ាកឃើញបើមិនចង់ខ្មាស់ពួកគាត់»
«ខ្ញុំៗដឹងហើយ...» ហូស៊ុកតបដោយក្ដីភ័យខ្លាច ថេយ៉ុងចុះទៅក្រោមនិយាយរះទាក់ម្ដាយនិងឪពុក
«លោកប៉ាអ្នកម៉ាក់ ក្រែងថាមកអាទិត្យក្រោយឬ»
«ហ៎! ដោយសារតែម៉ាក់កូនស្រាប់តែមិនស្រួលខ្លួនពួកយើងក៏មកមុនថ្ងៃកំណត់»
«ម៉ាក់មិនអីទេឬ?» ថេយ៉ុងសួរនាំដោយក្ដីបារម្ភ
«ម៉ាក់មិនអីទេ តែប៉ាកូននេះធ្វើដូចរឿងធំដុំចឹង»
«បងបារម្ភពីអូនណា»
«បារម្ភពីអូនឬចង់មកមើលក្រុមហ៊ុន ថេយ៉ុងធំហើយបងបណ្ដោយកូនទៅ»
«មែនហើយប៉ា នេះក្រុមហ៊ុនមានរឿងអីឬ?»
«គ្មានអីទេ ហ៎! ឯណាស៊ុកមិចមិនឃើញប្អូន» លោកគីម
«ត្រូវហើយ ឯងណាស៊ុកស៊ុក»
«ឲ្យកូនសុំទោស កូនមើលប្អូនមិនល្អ ស៊ុកត្រូវទឹកភ្លៀងក្ដៅខ្លួនសម្រាកនៅក្នុងបន្ទប់ឯណោះ»
«ប្អូនធ្ងន់ធ្ងរដែលទេ ម៉ាក់ទៅមើលគេ» លោកស្រីគីមចង់ឡើងទៅមើលកូនតែថេយ៉ុងចាប់ដៃជាប់
«ស៊ុកទុកតែញាំថ្នាំហើយ ឲ្យគេសំរាកទៅម៉ាក់ប៉ាកុំបារម្ភអីស៊ុកទុកឲ្យកូនមើលថែរ»
«មែនហើយអូនទុកឲ្យថេយ៍មើលប្អូនទៅ ចាំប៉ាទៅមើលក្រុមហ៊ុនឲ្យ» លោកគីមនិយាយជាមួយប្រពន្ធហើយ ក៏ងាកមកមើលមុខកូនប្រុស
«ក៏បាន ចឹងកូនមើលប្អូនចុះណា ម៉ាក់ហត់ហើយតោះបង» លោកនិងលោកស្រីគីមក៏ចាកចេញទៅបាត់ទៅស្នាមញញឹមដ៏បារម្ភរបស់ថេយ៉ុងក៏ប្រែជាស្មើរប្រៀបដូចបិសាចសាតានចឹង នាយត្រលប់មកបន្ទប់វិញហើយចាប់ដៃរាងតូចឲ្យបែរមកមើលគេ
«អូយ! បងថេយ៍ឈឺណាស់លែងដៃស៊ុកទៅ»
«យើងនឹងលែងតែឯង យើងប្រមានហាមចេញពីបន្ទប់នេះឲ្យសោះមិនចឹងយើងនឹងវាយបំបាក់ជើងឯង»
«ខ្ញុំនឹងមិនចេះក្រៅឲ្យអ្នកណាឃើញឡើយ» ហូស៊ុកនិយាយទាំងភាពភ័យខ្លាចរាងកាយឡើងញ័រតែម្ដង
«យើងនឹងនាំឯងទៅកន្លែងយើង ទោះឯងនៅទីនេះមិនចេញក្រៅតែប៉ាម៉ាក់ពួកគាត់នឹងសង្ស័យ»
YOU ARE READING
រនាំងចិត្តជ្រែកស្នេហ៍
Fanfictionក្មេងប្រុសដ៏កំសត់ត្រូវឪពុកម្ដាយបោះបង់ចោលចៃដន្យជួបនឹងគ្រួសារចិត្តល្អរើសគេទៅចិញ្ចឹម។ លោកនិងលោកស្រីគីមស្រលាញ់ថ្នាក់ថ្នមគេដូចជាកូនបង្កើតចឹងដែរ តែអ្នកដែលជាបងប្រុសដែលជាកូនបង្កើតរបស់លោកនិងលោកស្រីគីមគេមិនពេញចិត្តក្មេងម្នាក់នេះឡើយ គេស្អប់ក្មេងនេះតាំងពីថ្ងៃដែ...
