Bad luck || Taekook

6

Çocuk sabah duyduğu sesler yüzünden uyanmıştı, o adam ve diğerleri evden gidiyorlardı. Çocuk uyandığını öğrenmemeleri için yerinden kalkmadı, fakat odasının kapısının önünde birisinin durduğunu görünce meraklanmıştı. Babası mıydı?

Kapısı açıldığında gözlerini hafifçe kapattı, gördüğü şey pekte hoşuna gitmemişti. Dün ki adam neden ona bakıyordu, gitmeyecek miydi?  Çocuk gözlerini sıkıca kapattı.

Bir süre sonra dış kapı kapandı ve sesler kesildi. Sanırım herkes gitmişti, yatağından kalkıp odasından çıktı. Banyoya doğru ilerleyip aynada kendisine baktı, yüzünü yıkayıp yaralarını incelemeye başladı.

Aynada bir hareketlilik görünce gözü oraya kaydı. Korkuyla arkasını döndüğünde kapıyı kapatmak için kapıya koştu ama nafile. Bu adam neden buradaydı?

"Hadi ama Jungkook.. Sürekli beni erteliyorsun, seni beklemek zorunda mıyım ben!?" Sona doğru yükselen sesle çocuğun elleri kulağına giderken üzerine gelen adamla geriye doğru adımlıyordu.

Lavaboya yaslandığında esmer çocuğun okul saatinin daha gelmemiş olması için yalvarmaya başladı, bir umut ile onu duymasını istedi.

"Gelme üzerime!" Karşısındaki adam hafifçe gülümsedi ve olduğu yerde durdu. "Cidden bu kadar korkuyor olamazsın Jungkook, sadece bir gün. Dün öyle söylemiyordun sanki?" Adam planını kesinlikle fark etmemişti.

Ardından çalınan kapı.. Adam kapıya bakmak için ayrıldığında çocuk derin bir nefes aldı. Kapıdan eğilip baktığında esmer çocuğun orada olduğunu gördü, esmer olan ön fark etmişti anında göz göze gelmişlerdi.

Çocuk banyoya bakındı ne yapabilirdi? Hızlıca banyodan çıktı ve oturma odasına ilerledi, televizyonun kenarında duran büyük süslerden birisini aldı. Bunu adamın kafasına fırlatmak zorunda kalmak istemiyordu, tek istediği şey adamın buradan gitmeseydi.

Kapı kapandı, adam yeniden görüş alanına geldi. "Bağırman hiç hoş değildi Jungkook, özellikle sesini bana yükseltmen. Bak komşular rahatsız olmuş. Gel şimdi yanıma." Çocuk hayır anlamında kafasını salladı.

Adam çocuğun üzerine doğru yürümeye başladı. Çocuğu kolundan tutup çekiştirerek kapıya doğru sürükledi. Çocuk daha fazla dayanamayarak elindeki süsü adamın kafasına fırlattı ve adam bilincini kaybederek yere yığıldı.

Çocuk ağlamaya başladı, ne yapacaktı bilmiyordu ama en azından sadece bayılmıştı kanaması yoktu. Çalan kapı ile çocuk kapıya koştu çünkü kimin geldiğini biliyordu. Kapıyı açarak karşısında duran esmer çocuğa baktı.

Esmer olan çocuğa hızlıca sarıldı, çocukta aynı şekilde ona karşılık verdi. Çocuk uzun süre sonra ilk defa birisiyle sarılıyordu. "Jungkook.. İyi misin?" Çocuk kafasını hayır anlamında salladı, iyi değildi. "Ne olacak şimdi?"

Esmer olan çocuğun saçlarının arasına bir öpücük kondurdu ve sırtını sıvazlamaya başladı. Bir süre sonra ayrıldıklarında çocuk ağlamayı kesmişti, esmer olan bilincini kaybetmiş adamın yanına doğru ilerledi ve yanına eğilip nefes alıp almadığına baktı.

Adamı kucağına aldı ve koltuğa bıraktı. Arkasında kalan çocuk sadece onu izliyordu. Esmer olan çocuğa yaklaştı, yüzüne yapışmış olan saçlarını geriye attı. Çocuk tepki vermedi, sadece akşam olacakları düşünüyordu.

"Dikkatli ol, odana gir kapıyı kilitle açmasına izin verme. Birazdan okula gitmek zorundayım Jungkook.. O yüzden lütfen, sana dokunmasına izin verme." Çocuk olumlu anlamda kafasını salladı ve karşısında duran çocuğa sarıldı. Esmer olanda ona sarıldı, çocuk uzun süre sonra birisine sarılıyordu ve bunu sevmişti.