Taehyung uyanmış ancak yataktan çıkmamıştı. Sadece sevgilisini izliyordu. Jungkook uyurken o kadar güzel görünüyordu ki, Taehyung sevgilisini öpücüklere boğmamak için zor duruyordu.
Esmer olan elini çocuğun saçlarına atıp oynamaya başladı. Yatakta biraz daha aşağıya doğru kayarak kafasını çocuğun beline koydu ve Jungkook'un ince beline sarıldı.
Bir süre sonra çocuk gözlerini ovalayarak uyandı. Beline sarılmış bir şekilde yatan Taehyung'u görünce gülümsemesine engel olamadı.
Esmer olan kafasını kaldırıp çocuğa baktı. "Günaydın güzelliğim." Jungkook'un yüzündeki gülümseme büyümüştü, ona bakan sevgilisinin yanağını sıkmıştı hafifçe.
Jungkook'un uyku sersemliği hala üzerindeydi. "Günaydın." Taehyung sevgilisinin belindeki bir elini çekip yanağına götürmüştü yavaşça, baş parmağıyla yanağını okşarken çocuk elinin üzerine kendi elini yerleştirmişti.
"Bugün nasıl hissediyorsun?" Taehyung'un bu soruyu sormasının bir sebebi vardı. Jungkook sabahları uyandığında genellikle mide bulantılarıyla karşılaşırdı. Taehyung ise onun iyi hissetmesi için midesini ovalardı.
"Çok daha iyiyim." Esmer olan duyduğu şey ile rahatlamıştı. En azından her geçen gün daha da iyiye gidiyordu. Taehyung elini çocuğun belinden çekti ve yukarıya doğru kendisini kaydırdı.
Jungkook direkt olarak kafasını esmer olanın omzuna koymuştu. Taehyung ona bakıp önüne döndü ve başıyla önünü işaret etti. Çocuk esmer olanın ne istediğini anlamış olacak ki kafasını kaldırıp kucağına yerleşti.
Ellerini boynuna dolarken birde kafasını Taehyung'un boynuna gömdü. Beline sarılan eller bir anda çocuğun tişörtünün içine girmişti.
"Taehyung." Jungkook'un uyarısıyla esmer olan gülümsemiş ve çocuğun sırtını sıvazlamaya başlamıştı. "Jungkook, üşüyorum ama." Esmer olanın yalan söylediği her halinden belliydi.
"Taehyung, yorganın altında yatıyoruz. Üstelik ellerin soğuk bile değil." Esmer olan Jungkook'a daha çok sokulurken çocuk gülümsemeden edememişti. "Bana yorgan değil sen lazımsın."
Jungkook Taehyung'un ensesindeki saçları çekiştirirken dediği şey ile daha çok çekmişti ve ardından bacaklarını beline dolamıştı.
Jungkook Taehyung'un kokusuyla gözlerini kapatmıştı. Ancak esmer olanın aklında uzun süredir bir fikir dönüyordu ve söyleyecek zamanı tam olarak seçemiyordu.
"Jungkook." Çocuk hiç rahatını bozmamıştı sadece gözlerini hafifçe aralayıp geri kapatmıştı. Ardından bir kaç mırıltı çıkarıp gelecek cevabı beklemeye başlamıştı.
"Şuan söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ya da ister misin hiçbir fikrim yok." Jungkook bir anda gerilirken Taehyung'un ensesindeki elleri duraksamış ve gözleri aralanmıştı. "Neyi?"
Taehyung derin bir nefes almıştı. "Taşınmak ister misin?" Jungkook duyduğu şeyle bir anda kafasını kaldırıp esmer olana bakmıştı. Gözleri buluştuğunda ise ne diyeceğini bilemiyordu.
"Nereye taşınacağız?" Çocuk daha önce hiç taşınmamıştı, ne yapacağı hakkında en ufak bir fikri dahi yoktu. "Jungkook, taşınmak senin için çok daha iyi olacaktır. Hem daha büyük bir eve taşınır istersen hayvan sahipleniriz."
Çocuğun gözleri cümlenin sonuna doğru açılırken gülümsemiş ve yeniden kafasını esmer olanın boynuna gömmüştü. "Hayvan sahiplenelim ama çok da uzağa gitmeyelim."
Jungkook'un korktuğu şey il dışında daha şehir dışında bir yere taşınmaktı. "Merak etme güzelliğim buralarda bir yere taşınacağız."
Çocuk esmer olanın boynuna küçük bir buse kondurdu. "Bence köpek sahilenmeliyiz, kediler köpeklerden daha vahşi." Taehyung duyduğu şey ile gülerken Jungkook'da kıkırdamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bad luck || Taekook
RomanceAilesinden ayrı tek başına bir eve çıkan Taehyung, üst komşusunun böyle bir durumda olduğunu nerden bilebilirdi?