Çalan alarm ile çocuk ve esmer olan gözlerini açtı. Çocuk gözlerini ovalayıp Taehyung'a baktı. "Niye alarm kurdun ki bu saate?" Jungkook uykusundan uyandığı için kendi kendine mızmızlanıyordu.Taehyung eğilip telefonunu aldı ve alarmını kapattı. Çocuğa dönüp mızmızlanma şeklini izledi, izlerken fark etmeden gülümsedi.
Çocuk sırtını yatağın başlığına dayadı ve onu izleyen Taehyung'a baktı. "Ne oldu?" Saat sabahın altısıydı daha bu saatte uyanıp ne yapacaklardı.
Taehyung çocuğa bakarak gülümsedi ve çocuğun beline sarılıp kafasını beline koydu. Çocuk uykulu haliyle ne olduğunu tam anlayamamışken kaşlarını çattı.
"Bende uyumak istiyorum Jungkook ama okula gitmem gerekiyor.. " Jungkook kafasını eğerek Taehyung'a baktı ve elini esmer olanın saçlarına daldırıp geriye doğru taradı.
"Ne okulu?" Esmer olan kafasını çocuğun karnına gömdü ve cevap vermedi. Sadece tek isteği uyumaktı. Fakat Jungkook Taehyung'un kendi beli ile derdinin ne olduğunu düşünüyordu.
"Çok uykum var." Jungkook sersemlemişti, zaten uykulu olduğu için tam olarak olayları kavrayamıyordu ve Taehyung ise onun belini bırakmıyordu.
"O zaman uyu?" Taehyung kıkırdayıp kafasını kaldırdı ve Jungkook'a baktı. "Yat yanıma." Jungkook kapanmış olan gözlerini açıp Taehyung'a baktı.
"Seni dövebilir miyim?" Taehyung duyduğu soru ile gülerken Jungkook kaşlarını çatmıştı. "Ciddiyim, madem uyuyacaktın ve okula gitmeyecektin. Neden alarm kurdun?"
Taehyung Jungkook'un bu söylenmelerine gülmeye başladı. Jungkook yavaşça kendi vücudunu aşağıya doğru kaydırdı ve kafasını yastığa koydu.
Taehyung ise geriye çekildi ve Jungkook'a baktı, çocuk çoktan gözlerini kapatmıştı. Esmer olan da kafasını yastığa koydu ve yeniden çocuğa sarılarak gözlerini kapattı.
(...)
"Neden bunları giyindin ki?" Çocuk Taehyung'a dönüp üstündekilere baktı. Krem rengi bir tişört ve siyah bir şort giyinmişti.
"Ne varmış? Kötü mü yoksa?" Esmer olan hayın anlamında kafasını salladı. Kötü durmuyorsa neden bu soruyu sormuştu ona?
Jungkook yürürken bir anda Taehyung'un durması ile durdu. Taehyung çocuğa bakıp dükkanın kapısını açtı. Jungkook hızlıca esmer olanın peşinden dükkana girdi.
Çocuk bir sürü elektronik alet olan bu dükkanı incelemeye başladı. Neresiydi burası? Taehyung adamla konuşmaya başladığında çocuk kenarda duran koltuklardan birisine oturdu.
"Arkadaşın mı?" Çocuk duyduğu soru ile kafasını kaldırdı ve adama baktı. Taehyung'da adamın sorduğu soru ile vücudunu Jungkook'a çevirdi ve çocuğa baktı.
"Evet arkadaşım, onun telefonu tamirdeydi hatta." Adam gülümseyip çocuğa baktı ve tamir edilen telefonu getirmek için dükkanda olan bir odaya girdi.
"Benim telefonum mu? Yaptırdın mı?" Çocuk ayağa kalkıp hızlıca Taehyung'a sarıldı. Taehyung beklemediği için bir anda dengesini kuramamış ve sendelemişti.
Ardından çocuk geri çekilip esmer olana baktı. "Teşekkür ederim.." Taehyung gülümseyip çocuğun saçlarına elini attı ve karıştırdı.
"Yaptıracağım demiştim." Adam girdiği odadan elinde telefon ile çıkınca Jungkook bir şey diyemeden sustu. Adam yanlarına gelip telefonu önlerine bıraktı.
Çocuk heyecanla telefonunu alıp inceledi. Nasıl eski haline dönmüştü? Bu kadar kolay tamir edilebiliyor muydu? Çocuk telefonunu açtı ve hızlıca galeriye girdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bad luck || Taekook
RomanceAilesinden ayrı tek başına bir eve çıkan Taehyung, üst komşusunun böyle bir durumda olduğunu nerden bilebilirdi?