GECE YARISI MATEMİ

3.BÖLÜM: NEFRET

Akşam saat on gibi eve gelmiştim. O kadar saat boyunca Banu'ya gidip anlatmıştım. Şimdi eve dönmüştüm. Dış kapıyı açıp içeri girdiğimde sessizce kapıyı kapattım. Üst kata çıkmak için merdivenlere giderken salondan babamın sesini duydum.
"Bu saate kadar neredeydin?" Sert sesiyle konuştuğunda arkamı döndüm.
"Banudaydım Baba," dedim.
"Neden bana haber verilmiyor Ada hanım?" Diye sordu.
"Ece'ye böyle soruyor musun baba? Neden ben sorgulanıyorum sadece. Neden ben ya neden?" Derin bir nefes aldım içime. "Annemden de nefret ettiğin kadar benden de mi nefret ediyorsun?" Diye sordum umutla. Belki diye düşündüm, bir umut etmiyorum,der sende benim kızımsın der diye düşündüm ama yanıldım. "Konuyu çarptırtma!" Diye bağırdı.
"Ne çarpıtması ya! Ben.. ben sırf Ece yemek yesin diye zehirlendim ya! Sen öz kızını zehirledin, arkadaşların geldiği zaman beni küçümseyip onu üstün gösterdin.
Oysaki Ece'nin yaptığını söyledin her şeyi ben yapmıştım." Gözümden bir damla yaş düştü.
"Sen onun kızıydın." Dedi.
Başımı sola doğru yatırdım. "Sana baba dediğim için kendimden nefret ediyorum." Dedim kırgın sesle.
"Bende senden nefret ediyorum." Dedi.
"Öyleyse bana karışma." Dedim. Merdivenlerden çıktım ve odama girdim. Kapıyı kapatıp kilitledim. Sırtımı kapıya yaslayıp ağlamaya başladım.
Kalbimdeki acılar kıvılcıma dönüşmüş kalbimi yangın yerine çevirmişti. Her ne kadar beni sevmesede babamdı.
Annemi ben bir yaşındayken aldatan, annem öldüğünde,annemi aldattığı kadınla evlenen, kardeşimi benden uzaklaştıran, benden nefret ettigini söyleyen adam benim babamdı.
Babalar.. kızlarının ilk aşkı , kahramanı. Benimse ilk nefretim. Aşık olduğun kişi babana benzer derlerdi. Ben babam yüzünden aşktan kaçıyordum. Babam bunları hiç bilmedi ama. Beni ne denli yaraladığını. Diğer kızıyla gülerken benim hıçkırarak ağladığımı mesela , onun kızı doysun ve sırf iş arkadaşlarıyla mutlu ortamını bozmamak için zehirlemiş olmam mesela...
Baba.. Sen beni çok yaraladın. En çok sen.
*
Sabah kalktığım da odadan hiç çıkmadım herkes çıkana kadar. Cumartesi olduğu için babam işe gitmişti yine Ece de muhtemelen sevgilisiyle buluşmaya gitmiştir.
Hazırlandıktan sonra dün gittiğim mekana gittim.
Kapıyı tıklattım. Berk kapıyı açtı ve şaşırmış bir ifadeyle bana baktı. "Onlarla konuşmaya geldim neredeler?" Diye sordum.
"Aşağıdalar ama-" cümlesini bitirmeden hızla merdivenleri indim. Demir kapının önünde durdum. Kapıya vurdum ancak elim acıdığında elimi geri çektim. Sarışın olan kapıyı açınca içeri girdim. Herkesin şaşkın bakışları üzerimde dolanırken "sakın olun, soru sormaya geldim sadece." Dedim koltuğa otururken. "Ne sorusu?" Dedi esmer. "İsimlerinizi söyler misiniz bana."
Bora konuştu uzun süre sonra. "Esmer,Giray.Sarışın,Kayra. Kumral da Atlas."
"Neden flash belleği çantama attın?" Diye sordum.
Tam cevap verecekken gelen bağrışlarla hepimiz sustuk.
  Bu ses tanıdık bir o kadar da yabancı geliyordu.
Bu sesin sahibi, partideki silahlı adamdı!