Cinderella

06

"Seninle karşılaşmak için hep başının belaya girmesi gerekiyor sanırım."

Gözlerim korkuyla büyümüştü, hızlıca toparlanıp cümleleri toparlamaya çalıştım.
Tam ağzımı açıp saçmalamaya başlayacağım sırada

"Korkma,bu kadar panik olmana gerek yok.Ormana izinsiz girdiğin için sana kızmayacacağım."

Yani sadece ormana girmemi  sorun olarak görüyordu.
Cinsiyetsiz oluşumu değil.
Acaba gerçekten burnu mu bozuk?
Kaşlarımı çatıp anlamlandırmaya çalışarak ona baktım.
Kasları havalandı.

"Kim olduğumu biliyorsun değil mi?"

Evet tabi çok yakından hemde.

Sesim içime kaçmış gibiydi vücudum gergindi,ve içimdeki bir his nefes almamı zorlaştırıyordu.
Cılız bir sesle

"Biliyorum,sen deltasın."

Kurduğum cümle ikimiz arasında bir sessizliğe sebep oldu.
Arkasını döndü.

"Evet,ben deltayım."

Sessizce devam etti

"Ve sen daha önce görmediğim bir omega."

"Omega?"

Sesim istemsizce yüksek ve şaşkın bir biçimde çıkmıştı.
Neden bana omega diyip duruyordu.
Bunu ona soramazdım,yoksa sorar mıydım?

"Ne, delta olunca burnun normalde kat ve kat fazla koku alır,ne kadar portakallı parfüm kullansan da manolya kokusunu alabiliyorum."

Kafam karışmaya devam ediyordu.
Ona gerçeği söylersem neler olurdu?
Eğer sessiz kalırsam ne kadar saçmalamaya devam edecekti?
Kaşlarımı çatıp bakışlarımı yere indirdim.
Herşey düzgün giderken bozmak delilik olurdu.

"Kokumdan çok hoşlanmıyorum."

"Saçmalama."

Tereddütsüz bir sekilde kurduğu cümleden sonra farkına varmış gibi öksürmüş ve devam etmişti.

"Yani, her neyse seni eve götürelim ormanda bu kadar uzun süre durman sakıncalı."

Eve gidemezdim,hele ki delta yanımdayken asla.

"Olmaz!"

Hızlıca konuşup devam ettim.

"Bu saatte eve dönemem."

"Neden?"

Evet Jungkook neden?

"Ailem ben çok küçük yaştayken öldü beni evin hizmetçisi büyütüyor eğer bu saate eve dönersem evin hanımı çıldırır."

Birazcık doğruları söylemekten zarar gelmez sanırım.

"Yanında ben varken hiç bir şey olmaz."

Asıl sen yanımdayken hiç iyi şeyler olmaz.

Zoraki bir şekilde gülüp durumu açıklamaya çalıştım.
Korkunç anlatımlarım ve beni bile dehşete düşüren sahte anılarım ile birlikte deltayı ikna etmeyi başardım.

"Pekala nerde kalmayı planlıyorsun?"

Normalde olsa Jeno'nun dükkanına gider orda kalırdım ama yanımda delta varken oraya adım atmam imkansızdı.
Delta salak değilse herşeyi anlardı ki bundan biraz şüpheliydim.

Dudaklarımı buzup bilmiyorum dedim.
Kaşlarını çatıp bana baktı.

"İstersen burda kalabilirsin."

"Nasıl yani?"

"Yani zaten avlanmak için gece kulübede kalacaktım.Sabaha karşı gelirim sende gece burda uyursun birbirimizi görmeyiz bile."