Sever O Beni (Girl×Girl) [Hanzeh]

51. BÖLÜM

Ben geldiiiiiim

Maç öncesi kısa bir bölüm diyelim

Olaylar yavas yavaş çözülüyor

Bu arada dünkü maç ve Melissa'nın 112'lik servisi 😍

Boskovic bugünkü maçta yine kırmış rekoru düşünsenize Melissa'da az sonraki maçta tekrar onu geçiyormuş

İyi okumalarr

●●●

Telefonumun zil sesini duyunca yerimden sıçradım. Uyukladığım koltuktan kalkıp oflayarak telefonu elime aldım.

Annemin aradığını görünce kaşlarım çatıldı. Birde bu vardı değil mi? Çin'e gittiğimden beri hiç aramamıştı. Bende çoktan unutmuştum zaten.

Sonunda aşık olduğum kadına kavuşmuşken ondan başka bir şey düşünecek değildim ya.

Aramayı onayladım ve kulağıma götürdüm.

"Alo, Hande?"

"Efendim?" derken bir yandanda esneyerek gözümü ovuşturuyordum.

"Döndün mü İstanbul'a?"

"Evet."

"Tamam evine geliyoruz babanla."

Babamla mı?

Gözlerim şaşkınlıkla açıldı. Babamda mı İstanbul'daydı?

"Babamın burada ne işi var?"

"Seninle tek başıma konuşamayınca babanda geldi. Seni özlemiş hem."

Özlemiş mi?

Gerçekten mi?

"Konuşacak bir şeyim yok benim ikinizlede."

Dışarıya nefes bırakışını duydum. "Hande, biz senin annen ve babanız. Her ne kadar hatalar yapmış olsakta. Gerçekten bizi silmek o kadar kolay mı senin için?"

Yutkundum.

"Hadi, kızım uzatma lütfen. En azından konuşalım."

Kızım demesi gözlerimde bir yanma hissetmeme neden oldu.

Sesi ondan alışık olmadığım bir şekilde yumuşaktı.

"Tamam." dedim sesimi normal tutmaya özen göstererek.

"Harika!" Sesi heyecanlı geliyordu şimdi. "Geliyoruz o zaman biz."

"Tamam." dedim tekrar ve aramayı sonlandırdım.

Birkaç saniye boş boş baktım telefonun ekranına. Sonrasında güvenliği arayıp annemin ve babamın geleceğini haber verdim içeri alması için.

Sonra sıkıntıyla arkama yaslandım.

Olacaklar belliydi aslında. Geleceklerdi, sonra yine Ayşenur'un konusu açılacaktı ve kavga edecektik. Eren'in suçu olmadığını savunmaya devam edeceklerdi.

Şimdiden bile sinirlenmeye başlamıştım.

Eminim çok harika bir aile akşamı olacaktı.

***

Ve evet beklenen son geldi.

Yaklaşık on dakikadır salonda oturmuş annem ve babamla birbirimize bakıyorduk boş boş.