Veliaht Omega /Chanlix

⁷

Söyler söylemez dışarı çıkmıştım çünkü ne söylediğimi anca idrak ediyordum. Sanırım az önce minik bir aşk itirafı yapmıştım ve tepkisini görmeye cesaret edememiştim.

Çocukluk arkadaşım demek yerine aşkım demek anca senin yapabileceğin bir şey zaten Chan aferin sana.

Umarım duymamıştır yada yanlış anladığını düşünmüştür yada çocukluktan kalma bişey olduğunu sanmıştır yada, yada...

Ben bunları düşünürken çoktan konağa gelmiştim.Babamın yıllar önce sınır denetimlerinde konaklamak için yaptırdığı konağı artık ben kullanıyordum.

Sınır denetimi dün bitmişti ama Felix'in uyanmasını beklemiştim çünkü onun yanında olmak ve onunda benim yanımda olmasını istiyordum. Ben merkeze dönerken onu da yanımda götürecektim, o burada olduğu sürece ona yakın durmalıyım çünkü gittiğinde özleyeceğimi adım gibi biliyorum.

14 sene önce babası ile buraya iki klanada musallat olan bir çete için gelmişlerdi. İki kalanında sınır köylerine rahatsızlık veren bu çeteye çözüm bulmak için iki haftalığına babamla görüşmeye gelmişti babası.

O 7 ben ise 10 yaşındaydım, tek istediği oyun oynamak olan bu çocuk özgür ruhu, parlak sarı saçları, güzel yüzü, gözlerinin hemen altına dökülmüş çilleri ve eşsiz kardelen kokusuyla beni büyülemişti.

Aşkın ne olduğunu bilmiyordum babamların görüşmesi bitip onlar gidene kadar... Ölesiye özlemiştim onu, hasta olmuştum ona olan özleminden ama herkes dondurucu soğukta kılıç eğitimi almama bağladı bunu.

O zaman anladım ona olan sevgimi ama yıllarca kalbime gömdüm imkansızız diyerek. O Lee klanının veliahtı ben ise Bang klanının veliahtıydım, bir ilişkimiz olsa bile ikimiz farklı klanların başına geçmeliydik ve bunun anlamı birbirimizden uzak olmaktı, birbirimizi nadiren görmekti.

Konağa girmiş ve odama çıkmıştım kendimi yatağa bırakıp bir süre gözlerimi kapattım, kokusunu özlemiştim, gözlerini özlemiştim, tenini özlemiştim...

Kapının çalmasıyla yerimden kalkıp oraya yöneldim.