Veliaht Omega /Chanlix

⁴

Ji Woo sargılarımı çözmeyi bitirir bitirmez odadan çıktı. Kapıyı yine kilitlememişti demin söyledikleri aklıma geldi Chris biraz benden bahsetmişti anladığım kadarıyla güçlü ve zeki olduğumu söylemişti muhtemelen benden iyi bahsettiği için bana güveniyordu Ji Woo.

Uzun zaman olmuştu Chris'i görmeyeli özlediğimi hissettim bir an. Küçükken çok iyi anlaşırdık, babalarımız klan sorunları hakkında konuşurken biz gizlice birlikte oyun oynardık. Yardımseverdi, nazikti, cana yakındı, mütevazıydı, hoşgörülüydü, güçlüydü, ileri görüşlüydü, akıllıydı ... Yani bir liderde olması gereken her özelliğe sahipti. Ben bunları düşünürken kapı açıldı ve içeriye girdi tüm ihtişamıyla.

"Hayır hayır hayır sakın kalkma!"

Onu görünce ayağa kalkmaya çalışmıştım çocukluk arkadaşım olması bulunduğumuz klanın lider alfası olduğu gerçeğini değiştirmiyordu ve ben önünde eğilmem gerektiğini düşünmüştüm.

"Görmeyeli çok büyümüşsün minik omegam."

Söylediği şey kıkırdamama sebep olmuştu çünkü çocukken yaşadığımız bir olaya gönderme yapmıştı.

"Hatırlıyorsun değil mi ?"

Kıkırdayarak söylediği şeye bende aynı şekilde cevap verdim:

"Başka çocuklarla oyun oynamayayım diye o benim omegam dediğini mi ? Ahh evet hatırlıyorum."

Kıkırtılar kahkaya dönüştüğünde usulca gelip yanıma oturdu, elini önce omzuma ardından sırtıma indirip sıkıca sarıldı.

"Seni öyle görünce çok korktum şimdi iyisin değil mi ?"

Sarılması, söylediği şey ve bunca zamandır yaşadıklarımın etkisi gözlerimin dolmasına sebep olmuştu. Kollarımı onun gibi sıkıca sararak karşılık verdim ona.

"Teşekkür ederim Chris.Şimdi çok daha iyiyim, teşekkür ederim."