Arkadaşlar biliyorum bazılarınız aynı günde iki bölüm atmama çok şaşırdı ĞAÇWÖDÖWŞÇDWÖE
ama epey taslak yazdım
Diğer bölüm anamız takla atıyo o yüzden şu iki bölümü hemen yayınlamak istedim🥲Bölümleri bitirirsem bu hafta epey bölüm atarım
Muhtemelende haftaya final bölümü atarım...
Maalesef okul açıkken bölüm yazmak çok zor arkadaşlar anam ağlıyo resmenDiğer bölümle ilgili spoi verim çok severim spoi vermeyi ᕙ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Çözün bakim ĞSÇEÖDEÖŞEŞEİyi okumalarr💗
____________________
Jeon Jungkook
Hayatımın sonu ve başı belli.
Başı, ağlayarak büyümek.
Sonu, ağlayarak ölmek.
Ortasının belli olmadığı hayatımda bile bu ortasını mutlu yaşamama izin vermediler.
Bilinmezliğimi bile kötü sona çevirdiler.Gözlerin gülerken kısılmak, gülerken mutluluktan ağlamak yerine hüzünden kısılıp ağladığı hikayeme hoş geldiniz.
Bu hikaye bir gün bitecek ancak yaşanacak hayat kalacak mı ya da onca acıdan sonra hayat denen bu ızdıraba devam edebilecek miyim belli değil.
Çünkü birazdan Bogum tarafından öğreneceğim şeyler hayatımda izi geçmeyecek yaralar açacak.
Bogumun uzattığı suyu aldım teşekkür ederek. Ellerim titrediği için suyu zar zor içiyordum. Hatta içemiyordum. Suyu üstüm içiyor desem daha doğru, ellerim öylesine titriyor ki bardaki su etrafa saçılıyor.
Taehyung yanımda olsaydı bu suyu bana kendi elleriyle içirirdi.
Ellerim titremesin diye ceplerine sokar, şefkatle bakardı bana.
Ama Taehyung yanımda değil.Yoonginin az çok sırtımı sıvazlaması beni rahatlatmıştı. Ayrıca unutmadan gelelim konumuza. Saatler önce az kalsın ölüyordum. Aslında ölmüyordum da korkudan ölüyordum diye düzeltelim. Peşimdeki adam polisin uyarısına rağmen tabancayı ateşlediğinde karnıma isabet eden şey mermi değil ufak bir kuru sıkıymış.
Katilin beni öldürmeyeceğini biliyordum, bu yüzden şaşırmadım. Asıl istediği ben iken beni sonuna dek yaşatacak. Tabii, o adam bana kuru sıkıyı sıkar sıkmaz bir polis onu bacağından vurdu. Maalesef o gerçek silahta olabilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
School Diary // Taekook
FanfictionJungkook ve biyoloji öğretmeni Kim Taehyung ** İyi bir öğretmenin yaralı bir öğrenciyi kurtarmak için girdiği savaşta duygularına yenilmesiyle başladı her şey. !Angst değildir!