School Diary // Taekook

39: Feda.

Ya arkadaşlar ŞAÖEÖÖWÇEÖD

Çocuğunuz angst sandınız ama valla angst değil okuyun devamını ters köşe olcaksınız😭
Merak etmeyin diğer bölümde her şeyi öğrenceksiniz ŞAÖSMQÖSŞEŞ

Ayrıca geçenlerde fice bir spoi sakladım dedim
Evet, o spoi ficin kapağında arkadaşlar
Ben boşuna kapak fotoğrafını değiştirmedim İWWÇÖSÖWÇDEÇ

hadi iyi okumalar💗 (bu bölümde de ağzımıza sıçılıyo ama diğer bölümde götümüz doğruluyo)

___________________

Bugün 15 Mayıs 2023. Jungkook'un arkadaşlarını kaybetmesinin üstünden saatler geçti ve Taehyung için, sevgilisini kaybetmesinin üzerinden de saatler geçti.

Jungkook ölmedi.
Ama ruhu için aynısı söylenemez.

15 Mayıs gecesi Jungkook, katilinin dokunuşlarına maruz kalırken sevdiği adam Taehyung; tam üç saat boyunca sevgilisinin yardım çığlıklarını dinledi.
Katil, canı olan çocuğa üç saat boyunca dokunurken Jungkook, "Dokunma." diye bağırıyordu. O, üç saat boyunca dokunma diye bağırırken, Taehyung'un yapabildiği tek şey ağlayarak, bağırarak sevgilisinin acı çığlığını dinlemekti.

________________________

Jeon Jungkook

Anne, küçükken sokakta oynardım.
Farkında olmadan üstüm başım çamur olurdu. Beni ellerinle yıkar, gülerdin o güzel gülüşünle. Beni yıkadığında "Artık temizsin." derdin. Bedenimdeki kirler geçerdi sen yıkayınca.
Anne, sen beni çocuğun olarak görmedin ama, anne olduğundan olsa gerek. Yara açsan bile ihtiyaç duyuyorum sana. Beni yine yıkar mısın? Geçer mi bedenimdeki izler? Bu kir, farklı bir kir anne. Geçecek mi?

Bu gece, katilim tarafından üç saat boyunca cinsel tacize maruz kaldım.

Amacı bizi birbirimizle sınamaktı, başardı.
Ve asıl istediği şey Taehyung'un canını en derinden yakmamtı, başardı.

Sanırım şükretmeliyim... Taehyung'un canını yakmak için sadece bana dokundu. Kirli elleri bedenimin üzerinde gezindi ancak daha ötesine gitmedi. Çünkü çığlıklarımın Taehyungu öldürecek seviyeye getirdiğini biliyordu. Taehyung ne halde bilmiyorum. Ama ben, bu kötü durumda bile daha ötesini yaşamadım diye şükür ediyorum.

Eğer, adalet yerini bulsaydı bunları yaşamıyor olacaktım. Erkenden katilin peşine düşselerdi, biz bunları yaşamayacaktık. Veya rüşvet yüzünden çocukların canını yok saymasalardı... Ben, mutlu olacağım diye adım attığım hayata ilk günden arkadaşlarımın ölümünü izleyip, cansız bedenleriyle bakışarak başlamak zorunda kalmazdım.

Tarih, hep aşıkları yazdı.
Bu sefer tarih aşıkları değil beni yazsın.
Tarih denen şu şey, dün akşam arkadaşlarımı kaybettiğimi yazsın.
Namjoon karnında vurulurken nasıl can çekiştiğini gördüğümü yazsın tarih. Ya da, Jin o suyun içinde boğulup, nefes almak için çırpınırken onun can çekişmesini nasılda çaresizce izlediğimi yazsın! Yazabilecek mi? Tarih, Hoseokun beş yerinden vurularak öldürüldüğünü; Do hee Ve jiminin ölmeden önce tecavüze uğradığını, benim ise gece tam üç saat boyunca tacize uğradığımı, Taehyungun ise çığlıklarımı dinlemesini yazabilecek mi?