Arkadaşlarım merhaba...
Yine çok üzücü bir bölğmle karşınızdayım elhamdülillah
Bu bölüm için yapabilceğim tek açıklama
Allah belanı vermesin spotify
Şerefsiz tüm apkleri engellemiş bölümü yazarken müzik dinliyodum (üzücü) bi baktım apk premium engellenmiş aniden reklam girince tüm motivasyonum gitti😭 (no panik tekrar apk indirdim ve bedava premium kullanıyorum lsöwmsöwşdö)Diz okumaua geçmeden önce uyarı yaparım
!!!dikkat bu bölümde kan vahşet dehşet ölüm vardır!!!
İyi okumalar💗
_______________________
Yazardan...
Karanlık?
İnsanlar varken mi en büyük korkuydu, gözlerini kapadığında rahatladığın karanlık?
Eskiden, canavarların olduğunu düşündüğü karanlıktan korkarken,
Yatağının altında olduğunu düşündüğü canavardan saklanırken,
Yıllar, birbirini devirdi.
Zaman, koca bir kapsül mayetinde canları aldı.
Ve o anladı ki;
Karanlıktaki canavarlar, insanlardı.
Yatağının altındaki canavar, ona vurmak için elini kaldıran ailesiydiAslında
İnsanlar
En büyük
Canavarlardı
Ve
Karanlık
Onların
TutsağıydıJungkook'un şu an gördüğü tek şey koca bir karanlıktan ibaretken duyguları bir çığdan daha tehlikeliydi. Öyle duygulardı ki bunlar, on dokuz yaşında gülmesi gereken çocuk yaşadığı travmadan ve stresten dolayı saçları tek bir gecede, "Marie Antoniette" sendromundan dolayı hafif gri bir renk aldı. Birkaç saç teli beyazlaşmış, bazıları grileşmişti.
Yaşlanınca beyazlardı saçlar.
Ancak, 14 Mayıs 2023 tarihinde on dokuz yaşındaki Jeon Jungkook'un saçları, ölüm korkusunun stresinden dolayı beyazlamıştı.
Birkaç teldi beyazlaşan ancak ömre bedeldi acısı.Gözleri kapalı, el ve ayak bilekleri sımsıkı bağlıydı. O kadar sıkıydı ki ipler, bilekleri çok acıyordu. O, hem bedenen hem de ruhen çok fena yanıyordu.
Başaramadı.
Yine ailesi ve tüm bu insanlığa rağmen hayatta kalmayı başaran vicdanı yüzünden başaramadı.
Ailesi duygularını köreltti, bir anlık dalgınlığı canına bedel oldu.Şu an hiç bilmediği bir yerde, bir katilin elinde ve yapayalnız. Jeongguk, psikolojik olarak güçlü biri değildi. Güçlü taklidi yapsada o hemen pes eden, korkan biriydi. Ve asıl katliamla karşı karşıya kalınca dün elleri birbirine dolandı. Şoka girdi, gözleri karardı ve dik bir yerden yere düştü. Başını yere sertçe vurduğu için o an ayağa kalkmadı. Felç olmuş gibi hissetti.
Jeon Jungkook birkaç saniyelik duygu çöküşü yüzünden katilin eline düştü.
Ağlayamıyordu.
Ruhunun ızdırapları göz yaşlarında saklıydı ancak Tanrı, onun göz yaşlarını ondan almış gibi Jeon Jungkook tek bir damla göz yaşı bile dökemiyordu. Hıçkırdı ağlamış gibi. Kuruyan ve moraran dudaklarının arasından bir kelime döküldü. "Yapamadım..."
Ama sorun değildi. En azından, arkadaşları ve Taehyung güvendeydi. Güvendeydi değil mi?
Öyle sanıyordu Jeongguk.
Birazdan, hayatının en acı ölümünü yaşayacağını bilmeden, ailesi için seviniyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
School Diary // Taekook
FanfictionJungkook ve biyoloji öğretmeni Kim Taehyung ** İyi bir öğretmenin yaralı bir öğrenciyi kurtarmak için girdiği savaşta duygularına yenilmesiyle başladı her şey. !Angst değildir!