DOKTORUM | TEKXTİG

2.2

ENGİN'DEN

Hayatıma neredeyse hiç kimseyi almadım. Ta ki onun yüzünü gördüğüm an değişti. O kadar güzel bir yüzü vardı ki kendimi alıkoyamamıştım. Şu an diyorum ki, iyi ki bana mesaj yazmış. Mesajları aklıma gelince gülme krizine giriyordum. Deyayı o kadar çok seviyordum ki artık Derya için her şeyi yapardım.

Ama şu an hastanedeydim ve Derya iyi değildi. Herşeyi yaparım mı dedim? Şu an yapamıyorum. Ve neredeyse delirmek üzereyim. Derya hastane odasıda, ben ise onun odasının önündeki oturaklarda oturuyordum.

Doktorun geldiğini görünce ayağı kalktım.

"Merhaba,"dedi doktor.

"Merhaba, Derya iyi mi?"diyerek direk sordum.

"Yani... Siz mı buldunuz?"

"Evet,"

"Kafasına darbe almış galiba."dedi doktor.

"Arkasından koşuyordum ama yetişemedim. Kaldırımın sivri ucuna vurmuştu."

"Hmm... Anladım."

"Bir şey mi oldu?"

"Bir süre yürüyemeyecek. Kalıcı da olabilir. Görerek öğreneceğiz."

"Ne?"doktora yaklaştım."Siz ne diyorsunuz?"

"Malesef doğru söylüyorum."dedi.

Derya yürüyemeyecek miydi?

"Uyandı mı? Yanına gidebilir miyim?"

"Uyandı. Ama fazla rahatsız etmeyin dinlenmesi gerekiyor. İyi günler." diyerek gitti.

Yere çöktüm ve gözümden yaş kaydı. Deyanın yanına böyle gidemezdim. Kendime çeki düzen verip kapıyı yavaşça açtım.

"Derya?"dedim. Derya uzanıyordu ve mutsuzdu. Deryaya doğru yaklaştım.

"Efendim?"

"Kendini nasıl hissediyorsun?"dedim. Yatağının yanındaki sandalyeye otururken.

"Kötü. Ayaklarımı neden hissetmiyorum?"dedi.

"Merak etme geçici."belkide geçici değildi ama üzülmesini istemiyordum.

Gülümsedi."Sarılabilir miyim?"dedi.

Hemen yavaş bir şekilde sarıldım. Kokusunu içime çektim ve rahatladım.

"Neden böyle bir şey yaptın?"dedim. Gözlerini kapattı ve sustu."Derya iyi misin?" Kandimi geriye çektim.

"Değilim."diyerek gözlerini açtı."O kadar kötüyüm ki kendime gelemiyorum." Ellerini yüzüne koydu.

"Bana her şeyi anlatır mısın?"

Ellerini yüzünden çekti."Boşver,"dedi.

"Derya sana yardımcı olmak istiyorum."dedim.

"Engin bana yardımcı olamazsın."ses tonunu yükseltmişti.

"Neden?"dedim.

"Anca çözümün şiddet olur."dedi ve ağzından kaçırdığı belliydi.

"Derya birisi sana bir şey mi yapıyor."dedim.

Kapı açıldı ve içeriye doktor girdi."Nasıl hissediyorsunuz Derya hanım?"

Saatler Önce...

"Barış izlemeye devam et."dedim telefona.

"Tamamdır abi."

"Tamam bir bilgi gelirse bana haber ver."

"Tamam,"dedi ve telefonu kapattım. Bugün çok az hasta vardı. O yüzden rahattım. Yeni telefonu kapatmama rağmen Barış arıyordu direk telefonu açtım.

"Alo Barış, noldu?"

"Abi Derya koşarak okulda çıkıyor ve galiba ağlıyor."dedi.  Direk ceketimi aldım.

"Takip et!"dedim ve telefonu kapattım. Hastaneden çıkarken Cereni gördüm."Ceren ben çıkıyorum."konuşmasına izin vermeden hastaneden çıktım ve arabama bindim. Çok hızlı sürüyordum.

Okulun bir kaç sokak ötesindeki sokakta Deryanın koştuğunu gördüm. Arabadan indim ve Deryaya doğru koştum ama o yere çöküyordu ve ağlıyordu.En son"YETER!"diye bağırdı ve yere düştü. Galiba bayılmıştı.

Deryaya doğru koştum ve yanına çöktüm. Saçlarını okşayıp,"Derya iyi misin?"Saçlarını okşamya devam ettim."Derya ses ver." Kafasının arkasını okşarken elimde sıvı bir şey hissettim. Kan. "Derya uyan!"uyanmadı. Telefonumu aldım ve arama tuşuna 112 yazdım ve ambulansı çağırdım."Derya Kalk!" Deryayı sarstım."Derya uyanacaksın değil mi?" O sırda arkamdan ses geldi."Abi Kız iyi mi?"bu Barışın sesiydi. Ben Deryayı sarsmaya devam ediyordum ve en sonda gözümden yaşlar akmaya başladı."Derya uyanacaksın!"dedim ses tonumu yükselterek. Ve o sesi duydum. Ambulans sesi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bölüm bitti.💗

Neden üzücü oldu ya.😩

Bende böyle bir piskopatım.😝

Neyse✨

Bölümü nasıl buldunuz?😻

Bakın unutamayın diye diyorummm. Oy ve yorum atmayı unutmayın.🎉

Sevgiyle kalın.❤️‍🩹

Muckkk💋