DOKTORUM | TEKXTİG

2.4

Artık bir şeye karar verdim. Bölümü veya kısımı özetleyen bir emoji koyacağım🙈
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

💔

1 HAFTA SONRA...

Başım gerçekten çok ağırıyordu ve halsiz hissediyordum. Engin, gökçe, Annem ve babam her zaman yanımda olmuşlardı.

"Derya, telefonunu almayı unutma."dedi Annem.

"Tamam."dedim ve masanın üstündeki telefonumu aldım. Kapı açıldı ve içeri Gökçe girdi.

"Derya, hadi gidiyoruz."

Bu hastane dedikleri ama çok sıkıcı olan yerden sonunda kurtuluyordum. Bir hafta sanki bir yılmış gibi geçmişti.

"Tamam, geliyorum." dedim ve kapıya doğru yürüdüm. Odadan çıkınca Annemi, babamı, Gökçeyi ve Engini gördüm.

"Gökçe, siz deryayı eve götürebilir misiniz? Ben bir kaç şey alacağım."dedi annem.

"Tabii ki de."

Ben merdivenlere doğru yürümeye başladım.

"Derya, dur yardım edeyim."arkamdaki Engini sesiyle belimde hissettiğim sıcaklık aynı anda oldu sanki.

"Teşekkürler,"dedim.

Hastaneden çıktık ve arabaya bindik. Ben ve Gökçe arka koltuğa oturduk. Enginde şoför koltuğuna oturduktan sonra araba haraket etmeye başladı.

"İyi misin Derya? Kendini nasıl hissediyorsun?"diye iki soru sordu Gökçe.

"İyi gibi..."dedim.

"Anladım."dedi Gökçe.

Enginin kulakları bizdeydi. Telefonumdan gelen mesaj sesiyle telefonumu açtım.

Deniz

Deniz: Merhaba

Deniz: İyi misin

Deniz: Çok zor günler geçirdin.

Siz: Benim iyi olup olmamam neden seni ilgilendiriyor

Deniz: Çünkü sınıftaki bazı kızlar senin çok üstüne gitti.

Siz: Neyse ne

Deniz: Benim kötü bir niyetim yok

Deniz: Gerçekten bana inanabilirsin

Siz: geçen ve giden bir şeydi

Siz: zaten okullar iki ay sonra kapanıyor

Siz: Kurtulurum bu eziyetten

Deniz: bne her zaman senin yanındayım.

Deniz: Bana güvenebilirsin

Siz: teşekkürler

Deniz: tamam o zaman

Deniz: Görüşürüz

Cevap vermeden telefonu kapattım. Araba evin önünde durdu. İndik ve apartmana doğru ilerledik.

"Benim maraketten almam gereken bir şeyler vardı. Siz geçin ben hemen geliyorum."dedi Gökçe ve markete doğru ilerlemeye başladı. Bizde eve girdik ve ben koltuklardan bir tanesine oturdum.

"O gün ne oldu?"dedi.

"Acaba anlatmak istiyor muyum Ben?"dedim. Yanımdaki boşluğa oturdu.

"Merak ettiğim için so-"derken sözünü böldüm.

"Merak ettiğin için mi? Ben sana hiç soruyor muyum geçmişte neler yaşadın? Yada ben senin aileni neden görmüyorum?"Yüzü kaskatı kesildi.
"Evet, sen bana her şeyini anlatmışken ben mi sana özelimi anlatmıyorum?"dedim."Cevap versene."

"Derya sana yardımcı olmak istemiştim."

"Bana yardımcı falan olmuyorsun!"Sakince nefes verdim."Şuna gelelim. Hani bende senin gibi bir insanım ya bende merak edebiliyorum. Beni orada nasıl buldun? Tesadüf deme çünkü tesadüf değildi."dedim.

"Derya..."

"Cevap ver!"dedim.

Sustu.

"Cevap istiyorum."dedim.

"Senin güvenliğin için"duraksadı."benim adamım seni izliyordu. Ama gerçekten kötü bir niyet-"

"Sen beni güçsüz sanıyorsun."diye mırıldandım.

"Derya..."

"Ayrılalım."dedim tek seferde.

"Ne?"

"Evet, ayrılalım. Böyle olmuyor, olmayacakta."dedim.

"Derya ben seni çok seviyorum."

"Ama ben seni sevmiyorum."

Şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu.

"Olmuyor anlamıyor musun? Keşke sana hiç yazmasaydım."dediğımde durgunlaştım

Gülümsedi ve başını salladı. Ayağa kalktı ve hızlı adımlarla salondan çıktı. Önce kapı açılma sesi ve sonra kapı çarpma sesi duydum.

Yaptığım için pişman değildim. Doğru olan bu idi ama sanki kalbim acıyordu. Seni sevmiyorum derken kendimi çok garip hissetmiştim çünkü bu doğru değildi. Hem ona hem kendime zarar veriyordum. Artık Engin defteri kapanmıştı ve keşke daha önce ona yazmamış olsaymışım. Tek pişmalık duyduğum bu...

Kalbimin atmasını Aşk sanmıştım ve bu beğenmeden başka bir duygu değildi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bölüm bitti.💗

Üzücü oldu ama ya😞

Bu arada Deniz hem kız hem erkek ismi ama buradaki erkek.Haberiniz olsun.😉

Oy ve yorum atmayı unutmayın.🫀

Muckkk💋