DOKTORUM | TEKXTİG

2.5

Biliyorum bana kızıyorsunuz ama bende aksiyon istiyorum. O yüzden dedim ki, neden ayrılmasınlar ki?
Bence mantıklı bir sebep.
Neyse siz bölümü okuyun en iyisi<333

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

😞

~ENGİN'DEN~

Kapıyı çarpıp apartmanın merdivenlerinden inmeye başladım.

Kızgın mıydım? Hayır. Sadece kırgındım. Ben onun için her şeyi yapmaya hazırdım ama bana duvar örmeye başlamıştı ve şimdide duvarı tamamlamıştı. Aklım Deryanın söyledikleri gelince kafayı yiyordum.

"Ayrılalım."

"Ne?"

"Evet, ayrılalım. Böyle olmuyor, olmayacakta."

Gerçekten bana ayrılalım demişti.

"Böyle hayatı kahretsinler."dedim kendi kendime.

Apartmandan indim ve arabama doğru ilerledim ve arabaya bindim.

"Derya sana yardımcı olmak istemiştim."

"Bana yardımcı falan olmuyorsun!"

Arabanın direksiyonuna vurmaya başladım. Sakinleştim ve arabayı çalıştırdım.

"Derya ben seni çok seviyorum."

"Ama ben seni sevmiyorum."

"Delireceğim ya Delireceğim!"diye bağırmaya başladım. Düşünmemeye çalışırken daha çok aklıma geliyordu.

"Olmuyor anlamıyor musun? Keşke sana hiç yazmasaydım."

"İyi ki yazmışsın." Kendi kendime konuşuyordum.

Daha fazla araba süremeyeceğimi anlayıp arabayı sahilde durdurdum. Arabadan indim ve sahile doğru ilerledim. Denizin yanındaki herhangi bir bank'a oturdum ve düşünmeye başladım. Kim olduğumu sorguladım ve keşke yapmasaydı dediklerimi düşündüm. Ama iyi ki arakasına adam tutmuşum diyorum. Tutmamış olsaydım belkide şu an Derya kan kaybından ölecekti.

"Ne oldu? Neden üzgünsün."duyduğum sesle arkamı döndüm."İyi misin?"Gökçe yanıma oturdu.

"Değilim. Sen neden buradasın?"dedim.

"Yürüyüş yapıyordum."denize döndü."Deryayla bir şey mi oldu?"dedi.

Nefes aldım."Biz ayrıldık."dedim.

"Ne?"anında yüzü bana döndü."Ne ayrılması?"dedi.

"Derya istedi ve bende kararlarına saygı duydum."dedim.

"Ne geçti aranızda?"dedi.

"Boşver ya,"dedim.

"Tamam öyle olsun. Ben yürüyüşüme devam edeyim sende yalnız kalıp kendini toparla tamam mı?"dedi ve ayağa kalktı.

Başımı aşağı yukarı salladım. Gökçeninde hızlı adımlarla yürüyüşüne devam ettiğini gördüm.

💞

~GÖKÇE'DEN~

Yürüyüşüme devam ediyordum ve aynı zamanda Deryanın yanına gidip gitmemek arasında Kalmıştım. O sırada mesaj gelince durdum ve telefonumu açtım.

EMRE BANA MESAJ GÖNDERMİŞTİİİİ.

Sakın olmaya çalışarak telefonu açtım.

Emre: Merhaba Gökçe

Emre: Umarım rahatsız etmiyorum dur.

Emre: Ben sana bir teklifte bulunacaktım.

Siz: Merhaba, rahatsız etmedin.

Siz: Dinliyorum Emre abi

Emre: Restoranda buluşsak ben sana önemli bir şey söylemem gerekiyor.

Siz: Tabi ne zaman

Emre: Bir saat sonra *Restoran adı restoranında bulaşsak olur mu

Siz: Olur

Emre: Tamam o zaman görüşürüz

Siz: Görüşürüz

Mecburen Emre'ye Emre abi diyordum ve bu benim sinirlerimi bozuyordu. Ama şimdi eve gidip hazırlanmam gerekiyordu. Otobüs durağına doğru koşmaya başladım ve bu benim en mutlu günüm olabilirdi.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bölüm bitti.💗

Aydınlandım resmen cidden 24 bölümdür hiç Gökçeden bahsetmiyorum ve sizde hatırlatmadınız😁

Sizce bölüm nasıldı?🙈

Oy ve yorum atmayın.🫀

Muckkk💋