DOKTORUM | TEKXTİG

2.8

DUMAN~Her şeyi yak

Enginin o kızla gördüğümde ne hissetmiştim? Çok şey. Denize karşı hiç bir şey hissetmemiştim ama enginden intikam almak istiyordum. O hemen sevgili yapmışsa bende yaparım diye bağırmak istiyordum. Yüzündeki her detayı hatırlarken ve hissetmek isterken Denize çıkma teklifi etmiştim. İlk önce iyi yaptığımı düşündüm ama şimdi yatakta uzanmış pişmanlık yaşıyordum.

Telefonum elimde enginden mesaj bekliyordum. Çok saçma değil mi ben ondan ayrılmıştım ve bir mesaj için sabahtan beri telefonuma bakıyordum.

Kapı tıktıklanma sesi duyunca sessiz bir şekilde ofladım. Yataktan yavaşça kalktım ve odamdan çıktım. Kapıyı açtığımda karşımda Gökçeyi gördüm.

"Ya ne bu hâl?" Hemen içeri girdi. Arkasından kapıyı kapattım. Birlikte içeri girdiğimizde konuşmaya devam etti."Anlat bakalım." Diyerek koltukların birine oturdu. Koltukların birine doğru ilerlerken başımı okşadım.

"Gökçe, kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Sonra konuşsak olur mu?" Yüzünü buruşturdu.

"Enginde kötü görünüyordu,sende kötü görünüyorsun. Çok mu büyük bir şey oldu?" Başımı ondan çevirdim ve halıya doğru baktım.

"Şey..."

"Ne oldu?"

"Ben deniz'e çıkma teklifi ettim."dedim ve nasıl tepki verdiğini anlamak için yüzüne baktım.

"Ne? Neden? Denizden mi hoşlanıyorsun?"

"Saçmalama. Engine sinirlendim ve bir anda ağzımdan çıktı." Ofladım ve yüzümü kapattım."Gökçe ben gerçekten çok yoruldum."Belimde bir el hissettiğimde kafamı kaldırdım. Gökçe bana sarılıyordu. Hiç düşünmeden bende ona sarıldım.

"Üzülme her şey yoluna girecek."

"Umarım..." diye mırıldandım.

"Hah! Aklıma bi fikir geldi."

"Gökçe bak saçma şeyler yapma sa-" cümlemi böldü.

"Taktile gidelim. Sen ve ben. Kafanı dağıtmış olursun. Ne dersin?" Yüzüne uzun bir süre baktım.

"Olur aslında."doğruldum."Nereye gideceğiz."

"Fransaya gitsek mükemmel olurdu. Hem benim Fransızcam falan da var."

"Tamam ben ailemden izin alırım gideriz." İsteksizdim.

"Tamam ben şimdi seni yalnız bırakayım. Zaten Annen ve baban şimdi gelir." Ayağa kalktık.

"Tamam görüşürüz."

Kapıya kadar eşlik ettim ve kapıyı kapatıp odama geçtim. Günlerim düşünmekle geçecekti galiba. Telefonumdan gelen bildirimle Engin mesaj atmıştır diye heyecanlanıp hemen telefonumu elime alıp açtım. Ama maalesef Engin değildi.

Deniz: Naber

Deniz:İyi misinnnn

Siz: iyiyim

Telefonu kapatıp ofladım ve Yatağıma uzandım.

1 HAFTA SONRA...

Valizimi zorlukla ilerletmeye çalışıyordum.

"Gökçe yardım etsene!" Diye gökçeye seslendim.

"Elim dolu. Telefonumu tutuyorum."diyerek o da bana seslendi.

Apartman merdivenlerinden zorlukla valizimi indirmeye çalışıyordum. Şimdi soracaksınız. Asansör yok mu? Bozuldu. Gerçekten bu kadar şansız olunur mu bilmiyorum.

En sonunda merdivenlerden indiğimde ve Apartman kapısının önünde durup dinlendiğimde Gökçe yine seslendi.

"Taksi bekliyor, Derya."

"Yardım etseydin beklememiş olurdu."diyerek derin bir nefes alıp verdim ve valizi çekmeye devam ettim.

Taksiye valizimi koydum. Taksiye bindim. Taksiye havalimanında durduğunda indik ve valizlerimizi çekmeye devam ettik.

Uçak ile ilgili şeyleri hallettikten sonra Bekleme salonunda koltuklarda oturup bekliyorduk.

"Ben şu otamatlardan bir şeyler alıp geliyorum." Diyerek ayağa kalktım.

"Tamam,canım."

Otomatlara doğru ilerledim ve istediğim yiyeceği seçip kol çantamdan cüzdanımı çıkardım. Kağıt parayı çıkarırken bozuk para yere düştü. Yere eğilip alırken başka bir el benden hızlı olup paramı aldı ve bana uzattı. Gizemli yüzü görmek için başımı kaldırdım ve o yüzü gördüm. Bir adım geriledim.

Yüzümü dikkatlice izlemeye başladı.

"Senden asla vazgeçmeyeceğim. Bunu anlamaman beni üzdü."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Selammmmm

Nasılsınız canımlarrrr

Yeni bölümle geldim. Sonu güzel oldu bence çok tatlılardıııı

Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Başka bölümde görüşmek üzereee♡♡♡♡