My cousin's bestfriend [VOLTOOID]

✝nummer 17.

Tering... 'Zoon'? Dat zegt hij alleen maar als hij echt woest is.

Ik pakte mijn tassen van de grond en liep in de richting van de band, voorbereidend op de ergste twee dagen van mijn leven.

Ik kan niet zeggen dat het niet zo was; de jongens hebben inderdaad alles gedaan om mij tijdens het hele verblijf als shit te laten voelen. Er was geen minuut waarin ze niet hebben geprobeerd mij spijt te laten krijgen. Pas een uur voor de reis terug hebben ze het volgens mij laten zitten.

'Rush, zowel je vader als wij kunnen het verleden niet veranderen. Liters alcohol, tonnen coke en aanbiddende fans. Neem geen voorbeeld van ons,' zei de drummer met een fles bier die hij in mijn richting schoof.

'Je zegt dat tegelijkertijd met het aangeven van bier?' vroeg Sedric, kijkend naar zijn hand. 'Geweldig voorbeed, Joe.'

De drummer gaf zichzelf een facepalm.

'Damn it. Stark, schuif het biertje terug.'

'Fuck you,' zei ik en ik nam een paar slokken.

'Heb je alweer vrede gesloten met Brian?' vroeg Nelson.

'Jaa, dat kun je wel zeggen. Totdat ik niet normaal naar school ga, mag ik geen feesten meer organiseren en heb ik maar een beperkte hoeveelheid geld om uit te geven,' zei ik geirriteerd.

'Vat het niet persoonlijk op,' voegde Sedric eraan toe. 'Hij wil gewoon niet dat je in de valkuil glijdt, net als wij. Als jij er niet was, lag de helft van ons al een paar meter onder de grond.'

Ik keek naar de zanger en tegelijktertijd de leader van Hush End.

'Wat the fuck heeft het verschijnen van een kutkind jullie geholpen?'

'Je bent te jong om het te begrijpen,' antwoordde hij.

En zo eindigde de levensles van mijn 'ooms', die al twee dagen duurde.

Mijn gedachten werden verbroken door een piepstem.

'Ruuuuuush! OMG! Je ziet er super uit!'

Het meisje ging om mijn nek hangen met de bedoeling mij te zoenen, maar ik duwde haar snel weg.

'Pas op, straks verneuk je mn kostuum,' zei ik als een kind.

'Sorry!' schreeuwde Megan. 'Je ziet er geweldig uit!'

Zoals altijd als ze me ziet – ik rolde met mijn ogen. Ik wou langs haar lopen naar de gymzaal, waar het feest al gaande was, maar ze moest aan mijn schouder hangen en mij daar persoonlijk naartoe sleuren.

'Het is fantastisch. Ik heb zelf alles gedecoreerd, want als jij hier bent moest het wel perfect zijn!'

We liepen door de dubbele deur de donkere zaal binnen, die versierd was met spinnenwebben, lichtgevende pompoenen en plastic figuren die monsters moesten voorstellen. Er was overal rook en iedereen was verkleed. Kinderachtig, maar ik ben zelf ook verkleed.

'Ik ben verkleed als Catwoman. Vind je het leuk?'

'Jaa, 't is chill,' antwoordde ik zonder te kijken, omdat ik Tayler zag met twee bekertjes. Ik vroeg me af of een daarvan voor haar was. Ik hoefde niet lang te wachten, want even later stopte Anderson en gaf een bekertje aan het meisje.

Damn. Als ik zou zeggen dat ze er perfect uitziet, zou ik er zeker nog 10 zinnen bij moeten voegen, want alleen perfect was niet genoeg. Wat ik er het beste aan vond? Ze zag er precies hetzelfde uit als ik, alleen dan met boobs. Haar zwart-witte verf ging helemaal tot haar polsen, waar haar handschoenen zich bevonden. Daarbij heeft ze een shirt met een skelet motief en dezelfde panty. Het enige zonder bottenprint zijn haar minirokje en haar zwarte schoenen. Ze ziet er dus uit als een skelet in een rokje, handschoenen en schoenen. Haar haar zit in een losse knot. Ik wou die kant al oplopen, maar Megan trok me een beetje haar kant op.