My cousin's bestfriend [VOLTOOID]

✝nummer 16.

Het schuingedrukte is een throwback; de rede waarom Rush dit jaar geen eigen party heeft georganiseerd! Veel leesplezier!

CORNELIA POV

Morgen is het Halloween. Rush kwam elke dag, gedurende de hele week, maar elke keer als ik wakker werd, was hij er niet meer. Ik heb geen flauw idee op welk niveau we zitten wat betreft onze relaties, maar ik ben een beetje bang voor de band die tussen ons is ontstaan gedurende de bezoeken bij mij thuis.

De derde avond dat hij bij mij bleef, was ik niet in slaap gevallen, wat betekende dat ik langzamerhand beter werd. Ik voelde een arm van Rush onder mijn knieen en de andere bij mijn heupen.

'W-wat doe je?' vroeg ik onzeker.

'Je slaapt nog niet,' zei hij verbaasd en tilde me op van de grond en legde me op het bed. 'Ik doe dit elke dag.'

'Oh.'

'Ja, je dacht toch niet dat je elke keer zelf teleporteert naar je bed ofzo?' lachte hij.

'Ik heb er niet eens overna gedacht eigenlijk.'

Hij lachte naar me, waarna hij Jessica's sjaaltje uit zijn zak haalde en 'm aan me gaf.

'Ik denk dat dit van Jessica is.'

'Ja,' ik fronsde mijn wenkbrauwen.Hij weet haar naam nog. 'Hoe weet je dat?'

'Ze heeft een foto op Facebook met dit om. Ik zag het pas vandaag, dus ik dacht dat het wel handig is om het terug te geven.'

'Ja, je hebt gelijk,' maar er was nog steeds 1 vraag waar ik niet mee kon leven zonder antwoord. 'Als het van mij was, zou je het houden?' Ik weet niet waarom ik hem deze vraag stelde. Het was echt dom, maar ik moest het weten. 'Oh god, ik..  Je hoeft niet te antwoorden. Ik weet niet waarom ik het vroeg.'

Hij deed zijn ogen dicht en op zich gezicht verscheen een grijns. Toen hij zijn ogen open deed, leken ze nog donkerder dan normaal en meer mysterieus.

'Wil je het weten?' hij ging boven mij hangen, waardoor we heel dichtbij elkaar waren, en steunde zijn armen op de rand van het bed. 'Misschien heb ik eerst de hele tijd aan dat ding gesnoven en daarna gespeeld, met het denken aan jou.'

Ik voelde mijn wangen warm worden. 'H-hoe speelde je?' vroeg ik met een gebroken stem.

'Het gaat mij niet piraatje spelen en het over iemands gezicht binden, als het je daarom gaat.'

Ik slikte. Bedoelt hij dat wat ik denk wat hij bedoelt?

'En misschien ben ik het gewoon vergeten en lag het gewoon ergens in mijn huis,' hij ging rechtop zitten en werd serieuzer. 'Dat is de tweede optie,' zei hij, alsof hij bang was dat hij iets had verneukt. 'Maak je geen zorgen, ik ben niet geinteresseerd in meisjes als jij. Je bent te schijnheilig en daarbij ook nog bezet. Alles gaat kapot bij het eerste.'

Hij ademde diep uit en pakte zijn leren jas, die hij aandeed bij het motorrijden, en ging naar de deur. Toen hij de deurklink raakte, stond hij even stil en zei zonder om te kijken:

'Tot morgen.'

De volgende dag kwam hij weer alsof er niets aan de hand was gewoon, dus ook ik probeerde het gesprek van de vorige dag te vergeten, ookal was dat te moeilijk.

Wat bedoelde hij met schijnheilig? Zover ik –me nog wel – herinner, was ik bijna bewusteloos door het drinken op zijn feest, door zijn fantastische gastvrijheid met alcohol. Daarom ben ik boos. Heel erg boos. En hij zal het merken.