sıkıca sarılıyor olsa bile, çok uzaktı. onu bulsa bile hala kayıptı / beomjun

12

20082023

★

"Nasıl tanıştığımızı merak ediyorum."

Bir anlamı kalmamış gibi hissediyordu Yeonjun. Salonun ışıklarını kapamış öylece duruyorlardı karanlıkta. Uzandığı koltukta elindeki telefonuyla meşgulken, kurcalamayı bırakıp ortamın tek ışık kaynağınıda yolladıktan sonra boşluğu izlemeye başlamıştı.

Beomgyu artık hatırladıklarından pek bahsetmiyordu.

"Bir önemi yok. Okulda tanıştık. Biliyorduk birbirimizi."

Cümlesinin ardından gülmüştü.

"Gerçi senden nefret ettiğim tarafları eğlenceliydi."

-

"Yeonjun!"

Seslendiği bedenin yüzüne bakmadan geçip gitmesiyle adımlarını hızlandırmıştı Beomgyu.

Pes etmesini istercesine Beomgyu'nun kendisiyle iletişime geçtiği her an onu hayalet yerine koyuyordu okulun gözdesi.

"Beni dinlersen gerçekten peşini bırakırım!"

Kendisine tüm okulun içinde hiçkimseyi umursamadan bağıran Beomgyu sayesinde diğer öğrencilerinde dikkatini çekmişti tek yaptığı şey yürümek olan Yeonjun.

"Rahat bırak beni."

"Eğer birini bulamazsam dersten kalacağım."

"Birini bul o zaman."

"Buldum zaten."

"Başka birini."

"Deli gibi aşık olduğumuz birini çekmemiz gerekiyormuş ama."

"Yeterince rahatsız edici."

"Şakaydı."

"Üzerimden şaka yapma."

"Sadece yardım edeceksin Tanrı aşkına."

"Neden yardım edeyim?"

"Modelim olursan eğer iki aylık bursumu alırsın. Ve geri kalanı için bölümüm tüm ücreti karşılayacak."

Sabırla durdurmuştu adımlarını Beomgyu'ya bakarken bıkkın gözleri. Gayet makul bir anlaşmaydı.

"Kabul."

-

"Avrupa'ya gitmek istemiştin. Kışın ortasında ülke değiştirdiğim için hasta olmuştum ve senin final ödevi yatmıştı."

Beomgyu gülmüştü. Hatırlamak isterdi Yeonjun'la olan her anlarını.

"Hassas olduğum için kolay hasta olurum."

Açıklama yapmak canını yakmıştı. Beomgyu normalde bunu bilirdi çünkü. Karanlığı sevmediğinide bilirdi. Fakat şimdi karanlıkta otururlarken açıklama yapıyordu. Boğazında düğümlenen cümleleri yutkunmak zor olmuştu.

"Kışı sevsem bile... çok gezme şansımız olmamıştı bu yüzden. Diğer arkadaşlarına kıyasla ödevini tamamlayamamıştın."

Perdeleri sonuna kadar açık olan camdan sokak lambasının cılız ışığına çevirmişti kafasını.

"Başka bir model bulman için ısrar etsemde iyileşene kadar benimle ilgilenmiştin ödevi boşverip. Suçlu hissediyordun."

Beomgyu'nun kendisini izlediğinin farkında bile değilken uzandığı yerden anlatmaya devam etmişti.

"O sene dersten kalmıştın ve karşılığında bir dahaki sene boyunca modelin olmamı istemiştin."

Kafasını yanındaki bedene çevirdiğinde gözlerindeki gözler burnunu yakmıştı. Fısıldamıştı güçlükle.

"Bu şekilde tanıdık birbirimizi. Pek bir süsü yok."

"Ailen?"

Ailesinden hiçbir zaman bahsetmezdi. Belkide onları anlattığı tek kişi Beomgyu olmuştu hayatında.

Kendisinden uzun uzun konuştuğu, onu en iyi tanıyan, yanında rahat hissettiği tek kişi...

"Yeniden tanışmak istemiyorum Beom."

Canı yanardı çünkü.

Önce yabancılaşmış sonrada tamamen bir yabancıya dönüşmüştü değerlisi.

★

20082023

Syglr
Svglr