sıkıca sarılıyor olsa bile, çok uzaktı. onu bulsa bile hala kayıptı / beomjun

1

20082023

★

Kaç gün, kaç hafta, kaç ay geçti bilmiyordu Yeonjun.
Ruhundaki boşluğun yeri asla dolmuyor, Beomgyu yalnızca canını yakıyordu. Yurduna getirmişti onu. Odasının yerini bile hatırlamıyordu.

"En azından bunu bilmelisin diye düşündüm."

Yan yana duruyorlardı öylece. Saç tutamları hafiften hafiften uzamış yorgun bedenin gözlerini diktiği fotoğrafa bakıp gülmüştü. Dolabın üzerinde hala birlikte olduğu fotoğraflarının olduğunu bilmiyordu.

"Arkadaş değildik."

Beomgyu herhangi bir tepki vermeden diğer fotoğraflarda gezindirmişti gözlerini. Yabancısı olduğu durumun içerisinde hiçbir şeyi benimseyememişti bile.

"Bu tuhaf bakışlarının nedenini açıklıyor."

Yeonjun kollarını göğsünde birleştirmişti sakince. Nasıl baktığından emin değildi. Uzun zamandır görmemişti özlediği bedenin gözlerini. Doya doya bakmak istemişti yalnızca.

"Durumun tuhaflığını anlayabileceğini düşünmüyorum."

"Neden ayrıldık?"

Ruhsuz çıkmıştı sesi. Yalnızca merak ediyordu.

"Genel olarak huysuz biriydin."

"Sen ayrıldın yani."

"Ne sandın?"

"İyi. İkimizde kurtarmışsın."

Uyandığı andan itibaren onunla ilgilenmesine rağmen aldığı minnetsiz cevapla şaşkınlığını gizleyememiş, fotoğrafa Beomgyu'dan önce uzanıp söylenmişti.

"Gerçi şunu atamadığına göre hala yanık olduğunu anlamış olduk."

Beomgyu ise uzun zaman sonra ilk defa gülmüştü Yeonjun'un kurduğu cümle sayesinde. İçinde bulundukları durum hiç olmadığı  kadar tuhaftı çünkü.

"Asla bilemeyeceğiz. Hiçbir şey hatırlamıyorum."

★

20082023

Syglr
Svglr

Bbangnyu ficimin uyarlamasııı