sıkıca sarılıyor olsa bile, çok uzaktı. onu bulsa bile hala kayıptı / beomjun

3

20082023

★

"Merak ediyorum. Neden gay oluşun seni şaşırtmadı?"

Beomgyu'nun peşinden yürürken, cevabını merak ettiği soruya karşılık yalnızca kahkahalarını duymuştu.

Komik olduğunu kabul etsede bu durum dünya için pekte alışagelmiş karşılanmıyordu.

"Şaşırılıcak o kadar şey vardı ki, sevgi konusunda cinsiyetlere takılmamak mutlu bile etti."

Ellerini kahverengi kumaş pantolonunun ceplerine sıkıştırmıştı Yeonjun yüzüne esen rüzgarlar saç tutamlarını uçuştururken. Beomgyu her şeyi unutmuş olsa bile yargısız, özgürlükçü yanının olduğu gibi kalması gülümsetmişti.

Doğduğu kırsal yere gelmişlerdi. Bahar her yeri yeşil rengine bürümüştü. Kışın bıraktığı soğuk henüz tazeyken rüzgarlar ferahlatıcıydı. Ailesinin evine getirmişti onu. Ardından mezarlarını ziyaret edecekti. Doğduğu yer ona belki bir şeyler hatırlatır diye düşünmüşlerdi.

"Anahtarını komşunuza vermiştin. Şu yoldan sağa döneceğiz."

Beomgyu çevresine öyle yabancıydı ki, komut vermeden durmamıştı Yeonjun. Gözleriyle işaret etmişti yeşillerin arasında görünen huzurlu kasabayı.

"Gerçekten her şeyi biliyorsun."

Biliyordu. Oda şaşırıyordu bazen. Beomgyu'ya bu denli yakın olduğunu unutmuştu. Mutlu anılarının çoğu silikti zihninde. Ailesinin cenazesinden sonra gelmemişlerdi hiç. Buna rağmen her şey ezberindeydi. Tuhaftı.

"Kork benden."

"Seni neden getirmişim ki? Burası için fazla prenses gibisin."

"Sevgilin miydim acaba?"

Umursamazca sormuştu sorsunu yoluna çıkan taşları Beomgyu'ya kıyasla şikayetlene şikayetlene iterken. Kesinlikle nefret ederdi kırsaldan. Eski anıları gelmişti aklına.

"Gerçekten saraylarda falan mı büyüdün?"

Beomgyu'nun uzandığı çimlerden kendisine yönelttiği sorusuna karşı omzuna konan uğur böceğiyle bakışmayı bırakıp uçması için üflemişti şikayetlenircesine.

"Sadece eve gitsek olmaz mı? Uyumak istiyorum. "

Sevgilisi kafasını olumsuz anlamda sallayarak doğrulurken keyifsiz bedenin bileğinden tutarak zayıf bedenini çimlere doğru çekmişti.

"Burada uyu."

"Küçükken hiç çamurla falanda oynamamışsındır sen şimdi."

"Oynasam bile temiz çocuktum."

"Belli."

Beomgyu Yeonjun'un dalgınlığına bir anlam veremezken sormuştu gencin izlediği çimlere çevirirken kafasını.

"Ne düşünüyorsun?"

"Buraya her bahar gelirdik eskiden."

"Seni böyle bir durumun içine sokmak istemezdim. Üzgünüm."

"Sorun değil. Birbirimizden nefret etmiyorduk. Şerefsizin teki olsaydın uyanmanı beklemeden fişini bile çekerdim."

Beomgyu önden ilerlemeye başlayanın kendinden emin cümlesine korkuyla kahkaha atarken Yeonjun'da eşlik etmişti ona.

"Sevgi dolusun!"

★

20082023

Syglr
Svglr