bana mi asiksin // minsung

horoz ibiği

Gözlerimi açmak en son istediğim şeydi şuan için.. açarsam nasıl bir manzarayla karşılaşacağım belli değildi çünkü.

"Jisung.. lütfen bana öyle seslenmeyi bırak.."

Ne?

İstemeyerek gözlerimi açtım. Hala Minhonun kolları arasındaydım, ama yerde değildik?

Yatağa nasıl gelmiş olabilirim ki? Ayrıca Minho da yatakta, biz en son yerde değil miydik ya?

Ha bir de şuan Minho rüyasında sayıklıyor. Harika cidden.

"Minho okula gideceğiz, kalk." diyip vantuzlu kollarından kurtulmaya çalıştım.

Minho ise mırıldanarak "İstemiyorum." diyip daha sıkı sarıldı bana. Lan beni bırak öyle geri yat bari. Ben okula gideceğim, sen gitmesende olur.

"İstemiyor olabilirsin, ama ben gideceğim için bıraksanda kalksam hm?"

"Hayır."

Tanrım beni bu çocuk ile sınama lütfen..

"Ya bıraksana!"

...

Minhonun kelime daracığının 'Bırakmak' kelimesini henüz kavrayamamış olduğu konusunda hemfikiriz bence. Şuan ders saatinin geçtiğinden o kadar eminim ki.. hatta 3. derse bile girmişlerdir.

Dandik bir patlıcan kafa yüzünden dersimizden de olduk çok şükür.

Kollarını biraz gevşettiği gibi alttan kayıp kaçmayı başardım. Kolları boşta kalan Minho ise rahatsız bir şekilde yatakta doğrulmuştu. Saçı horoz ibiği gibi görünüyordu ve komik duruyordu. O halini görünce kendimi tutamadım.

Minho çatık kaşlarla "Neye gülüyorsun Jisung?" diye sormuştu.

"Saçın horoz ibiği gibi havaya kalkmış!" diyip daha çok gülmeye başladım.

"Horoz neyi?"

"İbik!"

"Komik değil, gülmeyi bırak." dedikten sonra ayaklandı ve tuvalete doğru yol aldı.

"Komikti!"

Şimdi aynada bir kendime baktım da, benimde ondan pek bir farkım yokmuş..

____________________________________

birkac gun tasinma faslindan dolayi yogundum kusura bakmayin..

zaman bulamadigim icin yazamiyordum ve sizi bolumsuz birakmak istemedigim icin kisa bir gecis bolumu gibi birsey yazdim simdilik idare edin lutfen

en fazla bu kadar yazabildim fakat sonraki bolum daha uzun olacak ♡

oy verip yorum yapmayi unutmayin ♡

🫧