Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Final
Not: İtalik cümleleri geçmişi,düz yazılar şimdiki zamanı temsil etmektedir.İçime sinen bir hikaye oldu,bu zamana kadar okuyan destekleyen herkese çok teşekkür ederim.Aranızda hayalet okuyucalar olduğunu biliyorum,hiçbir zaman oy sınırı koymayı düşünmedim ama bu seferlik ufak ricam hikaye ile ilgili düşüncelerinizi bu seferlik yorumda bekliyorum. Hepinize teşekkür ederim,bir sonraki hikayede görüşmek üzere ❤️
Gojo Satoru sessizliğin hakim bu evde o da dudakları mühürlenmişçesine konuşmamaya and içmişti.Bir hafta önce apar topar uyanmış,yattığı yatağında yalnız olduğunu farketmişti.Elleri gardrobun kapağını bulurken hala askıda olan kıyafetleri görmüştü.Lisa'nın tüm eşyaları evde duruyordu,tek eksik genç kadının varlığıydı.
Satoru başlarda onun nereye gittiğini araştırmak istemişti.Gözlerini basit bir kumaşla dahi kapatsa da ya da kalbi karmakarışık olsa da bu onu bulmasına engel değildi.Fakat daha sonrasında onun kararına saygı duymayı düşünmüştü.Lisa tek bir kıyafetini almadığı gibi,kitapları,çıkardığı notlar hepsi bu evin içindeydi.Satoru işte tam da bu yüzden terkedilmediğini düşünmüş,genç kadına yalnızca biraz zaman vermesi gerektiğine karar vermişti.
Genç adam kendi düşünceleri ile boğuşurken yanına gelen Megumi'yi farketmesi zaman almıştı.Satoru göz bağını kafasına yerleştirmiş,ellerini alnına yaslamıştı. "Bir şey mi oldu Megumi?" dedi. Sesindeki sıkılmışlığı kolayca seçilebiliyordu, zaten saklama ihtiyacı da duymamıştı.
Megumi daha yeni uyandığı için saçları birbirine karışmıştı.Bugün,sıradan günlerden biri olsaydı Lisa gülerek onun yanına gelir,dizlerinin üstüne eğilerek küçük çocuğun saçlarını düzeltirdi.Ona yakışıklı bir adam olacağını ama kızları üzmemesi hakkında öğütler verirdi.Megumi bu öğütleri can sıkıcı bulurdu,kaşlarını çatarak Lisa'ya bakardı ama şu an tüm yaptıklarından pişmanlık duyuyordu.
Küçük çocuk karşı kanepeye otururken rahatsızca elleri saçlarını buldu ve birbirne girmiş olan yumakları eliyle düzeltti.Bu hareketi Satoru'nun dikkatini çekmiş,o da karşısındaki çocuğu izlemeye başlamıştı.Satoru,eğer Lisa burada olsaydı genç kadının söyleyeceği kelimeleri dahi biliyordu.Megumi'nin lacivert gözleri ona bakmaya başlarken kafasını geri çevirmiş,pencereden dışarıya bakmaya başlamıştı.Günün ilk saatleri olduğu için hava henüz aydınlanmamıştı,gökyüzü koyu mavi bir renkteydi.
"Ne söylemek istiyorsan söyle Megumi." dedi soğuk bir sesle.Ona bakmadan konuşmuş,ardından gelecek cümlelerden rahatsız olacağını ses tonundan dahi bell etmişti.
Megumi konuşmaya çekiniyordu.Karşısındaki adamın onlar için ne kadar çok şey yaptığını,bu fedakarlıklara karşılık henüz hiçbir şeye ulaşmadığını biliyordu.Gojo'ya sonsuz minnettarlığı vardı,onu sorgusuz sualsiz yargılamak hoşuna gitmiyordu.
