Chapter 29

1.5K 218 8
                                    


Chapter 29





ယွင်ချင်းစီက ညောင်စောင်းတွင် ပျင်းတိပျင်းရွဲ မှီထားရင်း သူတို့၏ မျက်နှာများကို တစ်ယောက်ချင်း လိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ အချို့က ဗျပ်စောင်းကို ကိုင်ဆောင်ထားကာ ဒုံမင်းနှင့် ပုလွေကိုင်ဆောင်ထားကြသူများလည်း ရှိနေပေသည်။

သူက လက်ကို ယမ်းပြကာ ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောလိုက်သည်။

"ထိုင်ကြပါ ..."

လူငယ်လေးများက တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ဝင်ထိုင်ကာ တူရိယာများအား ပြင်ဆင်လိုက်ကြ၏။

များမကြာမီ ချောင်ယန်နန်းဆောင်တစ်ခုလုံး ဂီတသံတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်သွားတော့သည်။ ယွင်ချင်းစီက မျက်စိမှိတ်လျက် နားဆင်နေကာ သူ့နှလုံးသားမှာလည်း တစ်ဖြည်းဖြည်းချင်း တည်ငြိမ်လာတော့သည်။

ဂီတသံများ ဆက်လက်ထွက်ပေါ်လာ၏။ ယွင်ချင်းစီက ရင်ရှီ ခွံ့ကျွေးသည့် ကိတ်မုန့်ကို စားရင်း ပတ်ဝန်းကျင်သို့ ဖျတ်ခနဲ လှည့်ကြည့်လိုက်၏။ ထိုစဉ် ဂီတပညာရှင်များအကြားမှ ချောမောလှသည့် အမျိုးသားတစ်ဦးကို တွေ့လိုက်ရသည့်အတွက် သူ့နှလုံးသား လှုပ်ရှားသွားကာ စိတ်ဝင်တစား စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။



"ဗျပ်စောင်းတီးနေတဲ့တစ်ယောက် ..."

သူက သိလိုစိတ်အပြည့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

"နာမည်က ဘာတဲ့လဲ ..."

"ဒီငယ်သားရဲ့ မျိုးရိုးနာမည်က ရွမ် အမည်က လျန် ဖြစ်ပါတယ် ..."

လူငယ်လေးက နူးညံ့စွာ ပြောလိုက်၏။

"ယခင်ကလည်း ဧကရီ မေးခဲ့ဖူးပါတယ် ..."

ယွင်ချင်းစီက ထိုအခါမှ သတိရသွားသည့်ဟန်။

"မင်း ဆက်သခဲ့တဲ့ ဝိုင်ခွက်ကို သောက်ခဲ့မိတာလား ..."

ရွမ်လျန်က ပြုံးကာ ပြောလိုက်သည်။

"မှန်လှပါ ..."

"မင်းကို ကြည့်ရတာ ပိုတောင် ပိန်သွားသလိုပဲ ..."

ရွမ်လျန်က နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ မျက်တောင်တဖျတ်ဖျတ်ခတ်လျက် ပြောလိုက်သည်။

ဧကရီ Shou က ပြောင်းလဲသွားပြီWhere stories live. Discover now