Chapter 19

1.7K 233 3
                                    


Chapter 19





ယွင်ချင်းစီ နိုးလာသည့်အခါ လီယင်းကို မတွေ့ရတော့။ အလုပ်မများပါဟု ပြောသည့်တိုင် အမှန်တကယ် အလုပ်မများရန် မဖြစ်နိုင်လှချေ။ သမ်းဝေကာ အဝတ်အစား ပြန်လဲပြီး လန်းဆန်းတက်ကြွလာအောင် ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

ဧကရာဇ်ဖြစ်ရခြင်းနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါလျှင် ဧကရီဖြစ်ရခြင်းက ပို၍ ကောင်းမွန်ပေသေးသည်။ အားလပ်ချိန် အများအပြားကို ပိုင်ဆိုင်ထားကာ ခေါင်းမာလှသည့် လူအိုကြီးများနှင့်လည်း နေ့တိုင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်နေရန် မလိုအပ်ချေ။

အတိတ်ဘဝက လီယင်းသည် ယွင်ချင်းစီ သူ့ကို တွယ်ကပ်မနေနိုင်စေရန် အလို့ငှာ ငွေကြေးအမြောက်အများ အကုန်အကျခံကာ မှန်လုံအိမ်တစ်ခု တည်ဆောက်ပေးခဲ့သည်။

တော်ဝင်ဉယျာဉ်ထဲရှိ ပန်းပင်အများစုမှာ နှင်းဒဏ်ကြောင့် ညှိုးလျော်သွားပြီ ဖြစ်သော်ငြား မှန်လုံအိမ်ထဲတွင်မူ ကောင်းမွန်စွာ ပွင့်လန်းနေကြဆဲပင်။ယွင်ချင်းစီက ထိုမှန်လုံအိမ်ထဲသွားကာ အပင်များကို ရေလောင်းပေးပြီး အလှဆင်ရန် အလို့ငှာ ပန်းအချို့ ခူးလိုက်သည်။

ညရောက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ပင်မနန်းဆောင်မှာ ရှင်းလင်းပြင်ဆင်ပြီးဖြစ်သည်။လီယင်းက သူ့ကတိကို မဖျက်ဘဲ သူနှင့်အတူ အချိန်ကောင်းလေးများ ကုန်ဆုံးရန် ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။

ယွင်ချင်းစီက အားရဝမ်းသာစွာဖြင့် အဝတ်အစားလဲကာ စားပွဲတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း ခန်းမထဲ ဝင်လာမည့် ဂီတပညာရှင်များကို မျှော်လင့်တကြီး စောင့်ဆိုင်းနေလိုက်သည်။

ဘေးတွင် ထိုင်နေသည့် လီယင်းကလည်း သူ့အမူအယာတို့ကို အသေးစိတ် အကဲခတ်နေ၏။

“နန်းတော်ထဲမှာ တစ်ခြားသူ မရှိတော့ဘူးလား ...”

သူက မယုံနိုင်ဟန်ဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ ...”

ယခင်က သောက်စားပျော်ပါးကခုန်ခြင်းကို မမွေ့လျော်သည့်တိုင် သူ စားသောက်လေတိုင်း ချောမောလှသည့် လူငယ်လေးများကို တွေ့ရစမြဲဖြစ်သော်လည်း ယခု သူ့ရှေ့တွင် ရှိနေသူများမှာမူ အရုပ်ဆိုးသည်ဟုပင် ဆို၍ရလောက်သည်အထိ ဝါညိုညို၊ လန်းဆန်းခြင်း အလျဉ်းကင်းမဲ့သည့် မျက်နှာသွင်ပြင်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြသူများ ဖြစ်သည်။

ဧကရီ Shou က ပြောင်းလဲသွားပြီOù les histoires vivent. Découvrez maintenant