Chapter 46

1K 142 4
                                    


Chapter 46







နောက်တစ်နေ့မနက် ..  နှစ်သစ်ကူးပြီး ငါးရက်မြောက်နေ့ ...

လီယင်းက ယွင်ချင်းစီ သူ့နဖူးကို အဝတ်စဖြင့် သုတ်ပေးနေစဉ်မှာပင် နိုးထလာ၏။ မျက်တောင်တဖျတ်ဖျတ်ခတ်ကာ အတိတ်က ယွင်ချင်းစီကို မြင်ယောင်မိလေသလားဟုပင် တွေးလိုက်မိတော့သည်။

"နိုးပြီလား ..."

ယွင်ချင်းစီက အဝတ်စကို ရေဇလုံထဲ ပြန်ထည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ ခေါင်းကိုက်ဝေဒနာက အတော်လေး ပြင်းထန်နေတယ် သမားတော်က အနားယူရမယ်တဲ့ ..."

လီယင်း၏ လည်ဇလုတ် အထက်အောက် ရွေ့လျားသွားတော့သည်။

"ချင်းစီ ..."

ယွင်ချင်းစီက နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတို့ကို မသိမသာ ကော့ညွတ်လျက် ပြောလိုက်သည်။

"ငါသိတယ် မင်းအတွက်လည်း ခက်ခဲခဲ့မှာပဲ ..."

ယွင်ချင်းစီ .. မင်း ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ပေးလိုက်တာလား ...

လီယင်းက ချက်ခြင်း ထထိုင်ရန် ကြိုးစားလိုက်၏။ သူ့နှုတ်ခမ်းတို့မှာ ဖြူလျော်ခြောက်‌ကပ်နေသည့်တိုင် အကြည့်တို့မှာမူ ဝင်းလက်နေပေသည်။

"ကိုယ် ..."

"မင်း သူမကို မုန်းလား ..."

လီယင်း၏ လှုပ်ရှားမှုတို့ ရပ်တန့်သွားသည်။

ယွင်ချင်းစီက သူ့လက်ကို ကိုင်ကာ မျက်လွှာချလျက် ‌အလေးအနက် ပြောလိုက်သည်။

"ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ဒီလိုစမ်းသပ်မှုမျိုး ရှိနေရတာလဲ သူမက တမင်တကာ လုပ်တာပဲ ဖြစ်ရမယ် အားယင်း မင်း သူမကို မမုန်းဘူးလား ..."

တောက်ပနေသည့် အခိုက်အတန့်များ ရုတ်ချည်း ဆိတ်ငြိမ်သွားတော့သည်။

လီယင်းက ပြောလိုက်သည်။

"မင်း ဘာလုပ်စေချင်တာလဲ ..."

"သူမက မင်းကိုရော ငါ့ကိုပါ ဒီလိုမျိုး အနိုင်ကျင့်ခဲ့တာလေ သူမကို ဘာမှ ပြန်မပေးဆပ်စေဘဲ ဒီတိုင်း ထားမလို့လား ..."

ဧကရီ Shou က ပြောင်းလဲသွားပြီOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz