Taehyung Pov....
මියොන්සුගෙ පපුව හිල්වෙන්න ඔන්න මෙන්න තියෙන පිහිතුඩ නවත්තමින් මට කුකීගෙ කටහඬ ඇහෙනකොට මගෙ අත වෙව්ලලා පිහිය බිමට වැටුනා.
"කුකී"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"හියුන්ගී...ඔයා ඔහොම වෙන්න එපා.ඔයාට බෑ මිනිස්සුන්ව මරන්න.හියුන්ගී එන්න මගෙ ලඟට එන්න."
මන් දැක්කා කුකී ඇස්වල කදුලු පුරවගෙන මට එයා ලඟට එන්න කියලා අත් දෙක දික් කරනවා.හරියට නිකන් අසරණ උන ලමයෙක්ට කාලෙකට පස්සෙ තමන්ගෙ අම්මා හම්බුනාම අත් දික් කරන්න අන්න ඒ වගෙ.මන් හිතුනා දුවලා ගිහින් කුකීව බදාගන්න.ඒ තමයි මගේ සැනසීම තිබුන එකම පපුව...ඒ තමයි මගේ සතුට තිබුන එකම හිනාව...ඒ තමයි මම මාවව දැකපු ලස්සන ඇස් දෙක...ඒ තමයි මගෙ හැමදේම...කුකීගෙ එක්ක ගෙවපු ඒ සුන්දර මොහොත මට මහමෙරක් තරම් වෙනකොට මගෙ හිත කිව්වෙම කුකී ලඟට යන්න කියලා...
පිහියත් අත ඇරපු මම හිමින්ට කුකී ලඟට ඇවිදගෙන ගියා...හිතේ මොන තරම් දේවල් තිබුනත් කුකීගෙ එක හිනාවකට පුලුවන් උනා ඒ හැමදේම නැතිකරලා දාන්න...ඉතිම් එයාගෙ අහිංසක මූන දිහා බලාගෙන මට ආපහු හැරෙන්න බැරි වුනා නෙමෙයි මගෙ කකුල් දැනටමත් කුකී ලඟ නැවතිලා තිබුනා.
එයා හරි පරිස්සමින් මගේ කම්මුල් දෙකම එයාගෙ දෝතට ගත්තා.
"මගේ හියුන්ගී...මේ දේවල් ඔයා කරන්න ඕනි නෑ.එතකොට උන්ගෙයි ඔයාගෙයි කිසි වෙනසක් නෑනේ.හියුන්ගී...."
කුකී කියපු දේවල් මට ලාවට වගෙ ඇහෙද්දී යන්තම් හෙලවුන මගෙ ඇඟ නිසා මම පියවි සිහියට ආවා.
"අහ්.."
"අපි ආපහු යමු හියුන්ගී"
"ඔව් පලයන් අනාතයා කියලා හිතාගෙන උබ ඔකගෙ අහිංසක මූනට රැවටිලා හහ්..."
"උබ හිතාගෙන ඉන්නවා වගෙ උන් නෙමෙයි ජියොන් පවුලෙ හිටියෙ."
"ජියොන් පවුලම උබලව රැවට්ටලා හාහ්"
