1. bölüm

85.9K 1.1K 270
                                    


Medya ;Asel mira Karaoğlu



..

Son kez aynadan kendime baktım ve saçımı düzelttim elimle

Çantamıda alıp çıktım odadan

Bizimkiler avludaydı yengeme söylemiştim dün amcama söyle diye söylemiştir umarım

" çıkıyorum ben" dedim amcamlara bakarak

" nereye" dedi amcam

Buyur burdan yak

Yengeme baktım büyük bi beklentiyle

" bu atış yarışları mı oyunları mı ne varmışta ben dün söyliyecektim unutmuşum " dedi yengem amcama

Ben Asel mira Karaoğlu yani burdakilerin deyimiyle kısaca çavê reş

Çavê reş siyah göz demekti Kürtçede

Annem ve babamın vefatından sonra İstanbuldaki hayatım sona ermişti

Daha 12 yaşındayken onları toprağa vermiştim

12 yıl boyunca hiç tanımadığım bilmediğim insanlar cenazeden sonra alıp Mardin e getirmişti beni

Amcam ve yengem ..

Annem ve babam kimsenin rızasını almadan kaçarak evlenmişler

O zamanlar böyle kaçanları öldürüyolarmış annemi başkasına vermeye kalkmışlar annem babama haber yollamış

Onunla evlenmektense seninle ölürüm daha iyi..

Öyle çok etkiliyordu ki bu söz beni

Birlikte ölmüşlerdi yine trafik kazasında

El ele can vermişlerdi o arabanın içinde

Kaza yapmadan yarım saat önce beni aramışlardı evdeydim ben

" istediğin birşey var mı marketteyiz " demişti

Son kez sesini duymuştum o zaman

Düşünmüştüm ve o an aklıma sadece çilek gelmişti

" çilek alsanız yeterli olur " dedim sonrasında kapatmıştık telefonu

Kaza olduğunu bana söylememişlerdi komşumuz Fatma teyze gelmişti yanıma heyecanla kapıyı açmıştım annemler geldi sanıp

Fatma teyzeydi gelen

Bana biyere gidicez hazırlan demişti sadece
Üstümü değiştirdim ve tekrar aşağı inmiştim

Olay yerine götürmüştü beni araba takla atmıştı çilekler yola saçılmıştı

O günden sonra çilekten hep nefret etmiştim ağzıma sürmemiştim

Cenazeden sonra amcam yanıma gelmişti tanımıyodum onu yabancı bir adamdı

Sadece fotoğraflarda görmüştüm babamın gençlik fotoğraflarında o kadar

7 yıl olmuştu Mardin'e geleli

Burdakiler beni görünce çok şaşırıyordu
Gözlerim simsiyahmış herkes öyle diyordu

Bu yüzden lakabım çavé reş kalmıştı
Siyah göz ..

Dün yengeme söylemiştim aslında bi yarışma vardı ilk defa düzenleniyordu burda ve katılmak istiyordum

Atış yapıcaktım silahla sadece amcam 12 yaşımdan beri yani buraya geldiğim günden beri bana silah kullanmayı öğretmişti

İlk başlarda istemesemde şimdi vazgeçilmezim olmuştu silah kullanmak

Çavreşamın(+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin