°•𝘏𝘸𝘢𝘯𝘨𝘪𝘦𝘮𝘮•°// Hwang Hyunjin ile Hayal et

Rol olsa da Sevgilim Olmuştu!

"Hyunjin! Haemin'den neden kopya çekiyorsun!?"

Bay Shin'in sesini duymamızla birlikte Hyunjin ile aynanda onun yüzüne baktık.
O bizi, daha doğrusu Hyunjin'i sinirli bakışları ile süzerken Hyunjin bakışlarını Bay Shin'den ayırmadan kafasını bana doğru hafifçe yaklaştırdı, fısıldadı;

"Eğer bu işin içinden sıyrılmama yardım etmezsen seni de işin içine katarım."

"Ne?? Hani umrunda değildi? Hem neden ben??"

"Evet umrumda değil, sadece seninle uğraşıyorum. Ayrıca Kang unuttun mu? 𝑩𝒊𝒛 '𝒔𝒆𝒗𝒈𝒊𝒍𝒊𝒚𝒊𝒛'."

"Ama daha kimse bilmiyor."

"Ama herkez öyle sanıyor."

"Ya karıştırma beni Hwang, git işine."

"Ben Jisung ile olan fotoğrafını yayayım en iyi-"

"Of! Tamam yardım edeceğim."

"Ee?"

"Ne ee?"

"Sonuna birsey eklemeyi unuttun."

Hyunjin'e sıkıntıyla göz çevirirken cevapladım;

"Of! Tamam yardım edeceğim '𝒔𝒆𝒗𝒈𝒊𝒍𝒊𝒎'."

Dedim ve oturduğum yerde dikleşip konuşmaya başladım;

"Öhm- Hocam Hyunjin benden kopya çekmiyordu!"

Sinirle Hyunjin'e bakan Bay Shin aniden kafasını bana döndürdü, zorbamı savunmam ona garip gelmişti;

"Emin misin Haemin'ciğim?"

Duraksamıştım, göz ucuyla Hyunjin'e baktım. Sırıtarak beni izliyordu. Kalpten gitme sebebim olabilirdi. Ben ona dönünce sırıtmayı bırakmadan bir kaşını kaldırdı. Bu onu savunmaya devam etmemi istediğini gösteriyordu. Tekrar öğretmene döndüm;

"Evet hocam, neden inanmıyorsunuz? Biliyorsunuz ki o bana sürekli zorbalık yapıyor, eğer rahatsız olsaydım mutlaka size söylerdim, biliyorsunuz."

"Haklısın doğru, söylerdin."

Bay Shin'in bana inanması için yüzüne gülümsemeye başladım. Gülümsemem güven verici, içten ve samimiydi. Bay Shin seçici bir öğretmendi, sayısal öğretmenleri hep böyle olurdu. Biliyordum, bu yüzden gülümsemi bir an bile söndüremedim.

O sırada Bay Shin gözlerini yere indirmiş, inanıp inanmayacağına karar vermeye çalışıyordu. Bende bu sırada iki saniyeliğine kafamı Hyunjin'e döndürdüm.

Gözlerini benim üzerimden bir saniye bile ayırmamış, gülümseyerek ona döndüğümde ise göz bebekleri küçülmüş, dudakları hafif aralanmıştı.

Bu gülümsememi sevdiği anlamına mı geliyordu? Eğer öyleyse onunla uğraşabilirdim. Bu sabah onun bana yaptığı gibi.

Ve işte tam bu yüzden gülümserken aynı zamanda gözlerimi hafif kısıp kafamı yana yatırdım. Bunun üzerine eliyle ağzını kapattı. Ve bir gözlerime bir gülüşüme bakmaya başladı.

𝑩𝒆𝒏 𝒏𝒂𝒔𝜾𝒍 𝒐𝒏𝒖𝒏 𝒈𝒐̈𝒛𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒅𝒆 𝒌𝒂𝒚𝒃𝒐𝒍𝒖𝒚𝒐𝒓𝒔𝒂𝒎, 𝒐𝒅𝒂 𝒃𝒆𝒏𝒊𝒎 𝒈𝒖̈𝒍𝒖̈𝒔̧𝒖̈𝒎𝒅𝒆 𝒌𝒂𝒚𝒃𝒐𝒍𝒎𝒂𝒚𝒂 𝒃𝒂𝒔̧𝒍𝒂𝒎𝜾𝒔̧𝒕𝜾.

Farkında olmadan elime malzeme vermişti, onunla nasıl uğraşacağımı bana kendisi göstermişti.

"Peki sınavınıza devam edebilirsiniz."