...............
ေက်ာင္းဝန္းက်ယ္ႀကီး ထဲတြင္အငယ္တန္းကေလးမ်ားက ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနလ်က္..
အထက္တန္းေက်ာင္းသားႀကီးမ်ားကလည္း ႏွစ္ဝက္စာေမးပြဲ နီးေနၿပီမို႔ စာအုပ္ကိုယ္စီႏွင့္ စာက်က္သံက ေက်ာင္းေအာက္ထပ္ကပင္ၾကားေနရေလသည္....
ေက်ာင္းေဆာင္ႀကီးဆီသို႔မေရာက္ခင္ ဉီးတည္လိုက္သည္မွာ စတုတၴတန္း Cခန္းသို႔ပင္..
အေငြ့အသက္စိမ္းေနသၫ့္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို လိုက္လံေငးေမာ စူးစမ္းေနခ်ိန္ ဝင္တိုက္လာသၫ့္ အငယ္တန္းလို႔ထင္ရသူကေလးငယ္ေၾကာင့္ ေျမၾကီးေပၚ ဖင္ထိုင္လ်က္သား လဲက်သြား၏....
တဖက္က ကေလးငယ္လည္း ကိုယ့္နည္းတူ ေျမၾကီးေပၚ၌ ထိုင္ခ်လ်က္သား ကေလးငယ္ကေတာ့ကိုယ့္ထက္အရင္ ျပာျပာသလဲထရပ္လိုက္သည္....
လွမ္းေပးလာသၫ့္ လက္ကေလးက ျဖဴလႊလႊ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက သြယ္လ်လ်ေလး ေျမၾကီးေပၚလက္ေထာက္လ်က္ လဲက်ထားသည္မို႔ လက်ဖဝါးထက်၌ ေသြးေရာင္ ေလးက တစိုးတစ လႊမ္းေန၏......
"ရလားအကို ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ့် ကြၽန္ေတာ္ အလ်င္လိုေနလို႔လူလာေနတာသတိမထားမိလိုက္ဘူး"
"အာ ယပါသယ္"
ေျပာရင္းဆိုရင္း လွမ္းေပးထားသၫ့္လက္ကေလးအား ဆြဲကိုင္ၿပီး ထလိုက္၏...အင္မတန္ႏူးညံ့လိုက္တဲ့ လက်ဖဝါးေလးဘဲ အိစက္ေနတာ ျပန္ေတာင္မလႊတ္ေပးခ်င္ေတာ့ဘူးး
"အကိုက အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးလား ရုပ္ရည္ကျမန္မာနဲ႔လည္းမတူဘူး စကားေျပာတာလည္း သိပ္မပီဘူးဆိုေတာ့"
"ဟုတ္ပါသယ္ အကိုက ႏိုင္ငံျခားသားပါ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးလို႔ မေျပာရဘူး ေဘဘီ"
"ေဘဘီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္ ကေလးလို႔ေျပာတာမလား"
သူ႔အမွားကိုေထာက္ျပလိုက္ေတာ့ ကေလးငယ္က ရွက္လို႔ထင္ပါရဲ့ ပါးေလးႏွစ္ဖက္ေတာင္ရဲတက္သြားပံုက ဆြဲကိုက္လိုက္ခ်င္စရာ
"အကို႔ နာမွီက ဟယ္လ္ဆန္ေဂ်ာ့ခ္နစ္ ေဂ်ာ့ခ္လို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဂ ေခၚၾကပါသယ္ ေဘဘီကေတာ့ ႀကိဳက္တလို ေခၚနိင္ပါသယ္"
"ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က ရိႈင္းေသာ္တာ ရိႈင္းလို႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေခၚၾကပါတယ္.ကြၽန္ေတာ္အကို႔ကို Nikလို႔ ေခၚမယ္ရတယ္မလား"
YOU ARE READING
နားခိုရာမှားတဲ့ လိပ်ပြာငယ်
Paranormalစာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက် ဖန်တီးထားတာဖြစ်လို့ အပြင်လောကနှင့် အချိုးမကျနိုင်ပါ
