နောက်ဆုံးဘာသာအဖြေလွှာကို အခန်းစောင့်ဆရာမထံအပ်နှံပြီး စာရေးကိရိယာတိူ့ကိုသိမ်းဆည်းလိုက်၏။ ကျောင်းအောက်ကိုဆင်း၍ စက်ဘီးရပ်ထားရာနေရာမှာပဲရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။ စံပယ်ကအရင်ရောက်လာသည်။
"ဖြေနိုင်လားစံပယ်"
"ဟုတ်ကဲ့...Dတော့နှစ်လုံးလောက်ပဲပါမှာ"
"နည်းလားစံပယ်ရဲ့...သချ်ာနဲ့ဓာတုလား"
"အင်း.."
ခဏအကြာ အောက်ဆုံးထပ်မှစံထွက်လာလေသည်။ မျက်နှာလေးချောင်ကျနေသည့်စံ့ကိုကြည့်ရင်း ရင်ထဲသနားနေမိ၏။
"ရလား စံ"
"စံ့ကြည့်ရတာ အားမရလိုက်တာ ဘာသာစုံအားလုံးဖြေနိုင်ရဲ့လား..."
"ရပါတယ် ငြိမ်းရဲ့"
"Dရော"
"ဓာတုပဲပါမယ်ထင်တယ်"
"တော်သေးတာပေါ့"
"ငြိမ်းရော"
"မြန်မာစာကလွဲရင်အားလုံးအိုကေပါတယ်.."
"ဟင်ဒါဆိုMCဝင်ဖို့ သေချာပြီပေါ့"
"ဒါပေါ့စပယ်ရဲ့...လာ ငြိမ်းတို့လမ်းထိပ်က အကြောတဲမှာ အဝသွားစားကြစို့"
ပေါ့ပါးသည့်စိတ်တို့ဖြင့် သုံးဦးသားထွက်လာခဲ့ကြသည်။ အကြော်တဲရောက်တော့ ခုံပုလေးတွေမှာဝင်ထိုင်ကြရင်း ငြိမ်းက ရေနွေးခွက်တေကိုဆေးကာ အကြော်နှစ်ပွဲမှာလိုက်၏။
"ကျောင်းပိတ်ပီ ဘာလုပ်ကြမှာလဲ"
"စပယ်က B.ed ယူမှာဆိုတော့ speakingပဲတက်မှာပါ..computerရောတက်ချင်တက်မှာ..ငြိမ်းကရော"
"ငြိမ်းက MCနဲ့ပတ်သက်တဲ့ စာအုပ်စာတမ်းတွေကြိုလေ့လာမှာပေါ့..ငြိမ်းဦးလေးဆေးခန်းမှာပဲ သင်တန်းသဘောမျိုးလေ့လာမယ်လေ...စံကရော"
"စံက Ecoပဲတက်ချင်တာငြိမ်းရဲ့...စပယ်နဲ့သင်တန်းအတူတက်ဖြစ်မယ်ထင်တာပဲ"
အကြော်ပွဲတွေရောက်လာတော့ စကားအဆက်ပြတ်သွား၏။ ငြိမ်းကမုန့်နှစ်များများ ဘူးသီးချောင်ချောင်အကြော်များကိုရွေးကာ စံ့လက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ပါ၏။ စပယ်ကပဲကပ်ကြော်နှင့် ပြောင်းဖူးကြော်ကိုသာစားနေ၏။
YOU ARE READING
ပန်းနှစ်ပွင့်ထံသို့
Romanceစစ်မှန်တဲ့ချစ်ခြင်းတွေမှာ အဆင်ပြေချောမွေ့ခြင်းမရှိတတ်ကြဘူးတဲ့...
