ဟန်ဆူယုန်း သူ့ဇာတ်ကြောင်းအား ကြားသည်နှင့် ကြောင်အမ်းနေသည့်အမူအရာတို့ဖြင့် တီးတိုးရေရွတ်၏။”နင်တကယ်ပဲကြယ်တာရာတစ်ပါးဖြစ်သွားတာလား?”
လွန်ခဲ့တဲ့ရက်လေးကတင် လူ၀င်စားတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည့်သူဟာ ရုတ်ချည်းဆိုသလို ကြယ်တာရာတစ်ပါးဖြစ်လာခဲ့သည်။ထူးဆန်းနေမှာကတော့အသေအချာ။ဟန်ဆူယုန်းအနေနဲ့ လူ၀င်စားတစ်ယောက် ကြယ်တာရာတစ်ပါးဖြစ်လာသည့်ကိစ္စမျိုးအားတစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ်မကြားခဲ့ဖူးပါချေ။
“အင်း ငါကကြယ်တာရာပဲ။”
“တကယ်?အတည်ကြီးလား?”
“ဟုတ်ပါတယ်ဆို”
ဟန်ဆူယုန်းမျက်၀န်းများထဲ မယုံကြည်မှုတို့နှင့်ပြည့်နေ၏။”....အဲ့လောက်တောင်လွယ်လား?”
မလွယ်ဘူးလို့ငြင်းချင်ပေမဲ့လို့ ဟန်ဆူယုန်းကနားထောင်မနေ။
“SHIT,ဒါဆိုနင်ကအခု ဇာတ်ကွက်အပြင်ကနေငါတို့ကိုစောင့်ကြည့်ပြီး စပွန်ဆာပေးမှာပေါ့?”
“အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး။ငါကဇာတ်ကွက်ကြောင့် ကြယ်တာရာတစ်ပါးဖြစ်လာတဲ့အတွက်ဇာတ်ကွက်ထဲမှာပဲ ဆက်ပါနေရမှာ။”
“အတူတူပဲမဟုတ်လား? ငါတော့မပြောတတ်တော့ဘူး?”
တကယ်တမ်းက သူကိုယ်တိုင်တောင်မှအစစ်လို့မခံစားရ။ပုံပြင်များအားငှားရမ်းခြင်း၊တခြားကြယ်တာရာများနှင့်နက်ဗျူလာများအား အရောင်းအဝယ်ပြုခြင်း၊သူ့အပေါ်ရှိနေသည့်ကြယ်တာရာများ၏အပြုအမူများအားပြောင်းလဲခြင်း...
[တချို့ကြယ်တာရာများသည် သင့်ကြီးထွားလာမှုအပေါ်မနာလိုဖြစ်သည်။]
[တချို့ကြယ်တာရာများသည် သင့်တွင်ဂုဏ်ပုဒ်တစ်ခုရှိလာမည်ကို ကန့်ကွက်နေသည်။]
[တချို့ကြယ်တာရာများသည် သင့်အားရန်လိုနေသည်။]
မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ကြယ်တာရာများသည်လည်း မနာလိုမှု၏အကျဉ်းတန်ခံစားချက်ကို ခံစားရလေသည်။တတ်သစ်စလေးတစ်ယောက်အခုမှ အဖူးစဖူးတာကို ဘာလို့များရင့်ရင့်သီးသီးဖြစ်နေကြတာလဲ?သို့တိုင် အခုလောလောဆယ်သူလုပ်နိုင်သည့်အရာတစ်ခုရှိနေသည်။
