My Secret | ViceIon

date

Vice pov.

As we entered the hall, everyone looked at me. I know just at me, siguro some of them look at him but I know their gaze is for me.

I almost got dizzy from the flash of their cameras.

"Always a head turner. Thank you for coming here, Viceral." Ani ni Direk Villegas at bumeso sakin at kay Bong.

"I didn't expect that you can pull Vice as a date." Biro pa nito kay Bong.

"Thank you for the invite, Direk."

Saglit pa kaming nagusap at hinatid na rin kami ni Direk sa assigned seat. Manonood muna kasi ng movie.

Cinemalaya ngayon ay naimbitahan ako ni Direk Villagas to watch this kasi this movie depicts the struggles of being part of the lgbtqia+ community. Naka set ang movie noong 1956, isang bakla na bihis babae at isang mayamang lalaki.

The movie started pero hindi ako maka focus. I haven't seen Ion. Di ako mapakali at di ko maiwasang lumingon kung saan saan.

"Nasa taas siya." Biglang ani ni Bong.

"Huh?" Takang tanong ko.

"Ion, asa taas siya." Ngiti niyang sabi at dumiretso ng tingin sa screen.

"Oh." Tanging sagot ko.

"Hindi tayo pwede, Mario. Tatalikuran ka ng mundo kapag ako ang pinili mo." Umiiyak na sabi ni Josefa, ang bida sa kwento.

Kumirot ang puso ko dahil pamilyar ang mga scene na ito. Pamilyar na sakit at kirot.

"Wala akong pakielam sa mundo, aanhin ko ang mundo na payapa kung hindi na kita kasama, Josefa."

"Hindi mo alam ang sinasabi mo Mario. Para mo nang awa. Tama na. Piliin mo ang kapayapaan ng puso at buhay mo. Please, mahal? Please?"

"Josefa, ikaw ang nagdala ng kapayapaan sa buhay ko. Mahal, hayaan mo akong piliin ka, kakalabanin natin ang mundo. Kahit mawala lahat ng sakin. Hayaan mo lang ako na maging sayo."

Hindi ko namalayan na mugto na pala ang mata ko kakaiyak. Ang sakit naman kasi talaga.

Bakit kapag sa katulad namin ang hirap?

Ang hirap hirap umibig kapag di normal ang tingin sayo ng mga tao.

"Vice, vice." Nakabalik lang ako sa wisyo nung iyigyoy na ako ni Bong.

"Ah, sorry." Ani ko at kinuha ang tissue na inaabot niya sakin.

Tapos na pala ang film at natulala nalang ako.

"Gusto mo bang umalis nalang?" Tanong nito.

"Uh, no. Okay lang ako. Touching lang talaga yung movie." Ngiti kong sabi at pilit na ikinalma ang sarili ko.

Nagsasalita na sa harap ang bumuo at bumubuo ng movie na yun.

"I also want to thank Ion Perez of Perez Corp for producing this movie. Bro, Ion, thank you for the support."

Sa dami nang sinabi ni Direk ay yan lang ang tumatak sakin.

Wow, so now he produces movies now?

Pagtapos ay balik hall ulit dahil may party ng saglit.

"Are you okay?" Tanong ni Bong.

"Hm?"

"You seemed," huminto pa siyang saglit, "bothered."

Natawa nalang ako.

"I'm fine, I'm sorry, I'm just really tired." Paliwanag ko at ininom ang alak na nasa baso ko.