Herkeze merhaba caniskolarim ben geldim PQUWHSHSHSJS kudurdunuzmu yeni bokum atmadim diye NEYSE yazmaya hic hevesim yok o yuzden hizli basliyorum
Merhaba. Beni hatırlamışsınızdır umarım. Ben lee minho. Son zamanlarda olan olaylar çok garipti. Tanımadığım biriyle seks yapmaya kalkıştım, annemlere yakalandık, aşık oldum, mükemmel bir ilişkim oldu, sevgilimle ayrıldım ve ruyamda ölümünü gördüm. Bütün bunlar sanki rüyaymış gibiydi. Evet, herkezin aklında şu soru var 'sarıldıktan sonra ne oldu?' Uzatmadan size neler olduğunu açıklayayım.
...
"M-minho? Senin b-burda ne işin var?"
Sarıldığımda nefes alışverişi dahada hızlanmış ve kalbi çok hızlanmıştı.
"Seni görmeye geldim sevgilim."
"N-ne?"
Geri çekilip bir anda o hasret duyduğum dudaklarına yapışmıştım. Bir daha göremeyecek gibi yalayıp yutmuştum. Gözleri fal taşı gibi açılmış, hareket etmeden öylece duruyordu. Ben dudaklarının tadını çıkarırken çok geçmeden o da katıldı bana. Benden daha hızlıydı. Çok özlemiştir beni küçük sincabım. Dudaklarımızı ayıran şey Jisung'un annesinin sesiydi.
"Jisung, kimmiş?"
Ne kadar istemesemde dudaklarından ayrılmıştım.
"Benim han teyze!"
"Ah minho, gel içeri ayakta kalma."
"Peki. Teşekkür ederim."
Ayakkabılarımı çıkartıp içeri geçmiştim. Arkamda dikili duran bedene göz ucuyla bakmış ve oturmuştum koltuğa. Biraz daha dikilip gelmişti yanıma. Oturdu yanımdaki tekli koltuğa.
"Ben size bir şeyler hazırlayacağım. Siz oturun aşk kuşları."
Diyip gitmişti han teyze. Jisung söylememişti ayrıldığımızı. Sessizce oturuyorduk. Bir tik sesi bile yoktu. Bir anda Jisung konuşmaya başladı.
"Minho... biliyorum, yaşadığımız bu durum çok garip ve her şey için özür dilerim. Ben... gerçekten seni seviyorum. Senin için yapamayacağım şey yok. İste canımı bile veririm. Tekrardan çok özür dilerim. Seni kırmamam gerekirdi. Evet, ilk başta seni kullanmaya çalışmış olabilirim.Ama sonrasında sana deliler gibi aşık olucağımı bilmeksizin seni kullandım. Senle çok şey yaşadık. Yaşlanmak istediğim tek kişi olmanı istiyorum. Barışmasak... neyse boşver çok uzattım."
"Aptal! Bende seni çok seviyorum. Dünyalarrr kadar çok hemde. Seninle barışmak istemesem niye gelip seni öpeyim?"
"Barışıyormusun benle???"
"Evet!!"
Beş yıl sonra;
"Jisung minjae'ye bak işe geç kalıyorum."
"Geliyorumm."
Hem minjae ile ilgilenip hemde kravatımı yapmaya çalışmak baya zordu.
"Ah, yine bağlıyamamışsın kravatını."
"Geç kalırsam bu sefer yanarım."
"Biliyorum sevgilim."
Sonunda kravatımı bağlamayı başarmıştı. Saatime bakıp. Tam yolda olmam gerekirken geç kaldığım için evdeydim hâlâ. Hızlıca ceketimi aldım.
"Öpücük yokmu?"
"Ha pardon unutuyordum."
Jisung ve minjae'yi öpüp evden çıktım.
Şu beş yılda çok şey oldu. Ne mi oldu? Jisung ile evlendik, iş sahibi oldum, çocuk sahibi oldum, Changbin ile Jeongin evlendi ve çocukları var. Anlayacağınız çokça şey yaşandı. Artık bir sürü sorumluluğum var. Evliliğimizi çoğu akrabam desteklemededir kimin umrunda. Aşıksan engeli yoktur. Aşkın engeli yoktur. Bana göre eğer birinden hoşlanıyorsanız ve eşcinselseniz bu bir engel değildir. Onun yönelimini bulmayı deneyin. Böylece işiniz kolaylaşacaktır.
Ben lee minho jisung'a deliler gibi aşığım ve bir çocuğumuz var. Dediğim gibi aşkın engelli yoktur.
—-
Selamlarrr bölümü bitirdik şükür beni üzdü bu kitabı bitirmek cunku ilk kitabım ve cok değer veriyorum. Ozel bölümler gelebilir yani sakın ayrılmayın buralardan caniskolar neyse ben gittim
Babayyy
