Ben geldiiiim sonunda bölüm yazıyorum düzgünce bugün çok kötüyüm eğer ki bölüm çok saçma ise lütfen çekinmeden söyleyin . Sizi çooook seviyorum özellikle nmlnho ve tinqin sizi çok ama çok seviyorum canlarım benim .
Veeee Galatasarayımın maçı varrr izleyemiyorum ama içimden bir ses kazanacağımızı söylüyor inşallah kazanırız .
Bu arada Berk sakatlığı dolayısıyla kitabi bir süreliğine bana bıraktı . Sakatlığı çok ciddi değil çok şükür ki iyi .
O zaman haydi hikayeye geçelimmm .
Kazımcan'dan
Nicolo ile yaşadığımız güzel mi desem kötü mü desem bilemiyorum artık birliktelik sonrası sabahın kendimi yatağımda bulmuştum . Etraftan mis kokular geliyordu sanırım Nicolo uyandığında duş almıştı . Soluma baktığımda Nicolo yanımda değildi . Ne yani dün geceden sonra beni bu halimle bırakıp gitti mi ? Yataktan yavaşça kalktım . Popoma giren ani acı ile seslice inledim bu sırada kapı açıldı . Kapıya baktığımda gelen kişi Nicolo idi . Gitmemişti bırakmamıştı beni . (Ağlıycam amk TwT)
Nicolo : günaydın kazo
Kazımcan : g-günaydın
Yüzüne bakamıyordum dün gece yaşadıklarımız nedeniyle . Yavaşça yanıma gelip yatağa oturdu . Elini çeneme koyup başımı ona döndürdü . Yüzüm nasıl bir halde ise tatlı bir gülümseme takındı yüzüne .
Nicolo : benden utanmana gerek yok kazımcan . Biliyorum dün akşam bir beraberlik yaşadık ama ben seni bunun için terk edip gitmem . Ben aslında
Kazımcan : sen aslında ne nicolo
Nicolo : ben aslında uzun süredir senden hoşlanıyorum kazımcan . Seni ilk gördüğümde kalbim hızlı atmaya başlamıştı ilk başlarda bunun normal olduğunu sanıyordum ama sonrasında kendimi senin yanında güvende ve mutlu hissediyordum . Dün akşam yanına geldiğimde açıklayacaktım aslında . Ben seni gerçekten seviyorum kazımcan bize bir şans verir misin ? (Mümkünse evlenin siz lütfen )
Ne diyeceğimi ya da ne yapmam gerektiğini bilmiyordum . Nicolo gerçekten de bana aşık mıydı yoksa ben şuan rüyadamıydım . Allahım bu bir rüya ise lütfen uyanmayayım . Bir kaç kez gözlerimi kırpıp Nicolo'ya baktım . Dolan gözlerim ile hızlıca Nicólo'ya sarıldım . Benim sarılmam ile o da bana sımsıkı sarıldı . Gözlerimi sımsıkı kapatıp ağlamaya başladım . Gerçek sevgiyi bulmuştum sanırım sonunda . (Ben gidiyorum ağlamaya amk çok duygulandım yazarken ) Nicolo sırtımı odaların ben hala daha ağlıyordum . Ağlamam durduğunda kafamı kaldırıp Nicólo'ya baktım .
Kazımcan : seni seviyorum nicolo hemde canımdan çok
Nicolo beni göğsüne çekip sımsıkı sarıldı . Yaşadığım bu mutluluğu tarif edemem size ama şunu söylemek istiyorum . Ben Nicolo için canımı bile veririm , kalbi çok hızlı atıyordu heyecandan .
Kazımcan : peki şimdi boz neyiz nicolo ?
Nicolo : sevgiliyiz sanırım
Kazımcan : anladım
Nicolo : kalk bakalım kahvaltımızı yapalım
Kazımcan : tamamm
Yataktan kalktık beraber ben duş almak için banyoya girdim oda mutfağa indi . Hızlıca duşumu alıp üstümü giyindim . Saçlarımı kurutarak mutfağa gittim . Nicolo bizim için pankek yapıyordu . Arkasına geçip kollarımı beline doladım bu hareketime karşı ilk ürksede ben olduğumu bildiğim için gülümsedi . Kafasını yanağıma çevirip yanağımdan öptü . Çenemi omuzuna dayayıp bir süre tava ile bakıştım .
Devam edecek...
Bölümün devamını yarın gelecek farklı bir başlıkta .
