2023'ten 1539'a...
Elif, Burçak ve Sena'nın sırlarla dolu yolculuğu...
Üç yakın arkadaş bir gün pikniğe ormana giderler her şey çok güzel giderken içlerinden biri telefonla konuşmak için uzaklaştığında yerde parlak bir şey fark eder daha yakına geld...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2023...
Ben Umut Koşan, Elif ile iki senelik sevgiliyiz. 23 yaşındayım ve ben de Elif ile beraber aynı sınıftayım. Zamanımın çoğunu gitar çalarak geçiriyorum. Çoğu zaman ise sporla ilgileniyorum. Bu sene ikimiz de son sınıfız ve seneye evlenmeyi düşünüyoruz tabii öyle bir şey mümkün olursa. Bugün dersimiz olmadığı için yani bugün boş günümüz olduğu için Elif'le beraber bir şeyler yapmayı planlıyordum. Onu harika bir yere götürüp gönlünü almak istiyorum çünkü son birkaç gündür seçmeleri kazanamadığı için bir hayli üzgündü. İşte bu yüzden gönlünü almak için bir şeyler planladım.
Hızla evden çıkıp arabama atladım. Arabayı çalıştırmadan önce bir Elif'i aradım.
"Alo!"
"Alo canım, nasılmış ne yapıyormuş benim sevgilim bakalım?"
"İyiyim canım, kızlarla kütüphaneye geldik. Sen ne yapıyorsun?"
"Kütüphane mi, ne kütüphanesi? Sen kütüphaneye gitmezsin ki"
"Evet, beni öldürseler gelmezdim doğru ama Sena ve Burçak için geldim."
"Neden peki?"
"Sena'nın dönem ödevi için..."
"Hmm anladım canım. İşin ne zaman biter beraber bir şeyler yapalım."
"Yani... Bir iki saate biter sanırım."
"Tamam o halde sen işin bitince konum atarsın ben almaya gelirim seni, olur mu?"
"Olur canım."
"Seni seviyorum."
"Ben de seni..."
Telefonu kapatıp arabayı çalıştırdım gideceğim istikamete doğru hızla sürdüm. Elif gerçekten çok tuhaf bir kızdı. Mesela şu an olduğu gibi tamam biliyorum kütüphaneye gitmek o kadar da tuhaf bir şey değil ama Elif'in yapacağı tarzda da bir şey değil acaba bunlar bir işi mi karıştırıyor diye düşünmüyor değilim. 2 dakika sonra elif'ten bir konum geldi. Konumda eski bir kütüphaneyi gösteriyordu. Elif için hediye bakmaya kuyumcunun yolunu tuttum. İlk önceliğim geçen gün kuyumcuda beğendiği o güzel kolyeyi alıp sonrasında ise attığı konuma gidip onu almaktı.
Dışı simsiyah kaplı spor arabamla, geçen Elif ile beraber gittiğimiz kuyumcunun önünde durdum. İçeri girdiğimde saçları henüz seyrekleşmiş, yaşı atmışlar da olduğunu düşündüğüm bir adam karşıladı beni,
"Hayırlı işler, kolay gelsin." Dediğim sırada bu adam arkasını dönüp tezgaha yaklaştı.
"Buyurun nasıl yardımcı olabilirim?" Adam gayet kibar ve güler yüzlü bir insandı tezgahın altında bulunan o güzel kutudaki kolyeyi parmağımla gösterip onu istediğimi söyledim.
"Evet tam buradaki kolyeyi istiyorum."
"Özel biri için anladığım kadarıyla" adam bir yandan bana bakıp gülümserken bir yandan da kolyeyi kutusundan çıkarmakla uğraşıyordu.
