1901.12.07 සමුගැනීම... අයින්ස්ටයින්ගේ ගරාජයේ සිට...

0 0 0
                                    

“හොඳයි , එකලස් කරල ඉවරයි!”අයින්ස්ටයින් සිතුවාට වඩා ඉක්මනින් එකලස් කිරීම නිම කර ඇත. දැන් හිමිදිරි පාන්දර 4  ආසන්න වී ඇත.

“මට ටික වෙලාවක් දෙන්න, තව චුට්ටයි” වරුන් තවම අවසන් කර නොමැත.

“හරි ඉවරයි, දැන් මේ කේබල් එක රික්තක ශක්ති නිපදවනයට සම්භන්ධ කරන්න.”ඒ වරුන් ය.

“හරි,සේරම ලෑස්තියි. අපි දැන් පරීක්ෂා කරල බලමු”

“මේ ඇපල් ගෙඩිය ඇතුලින් තියන්න.”වරුන් කීය.

“මේක ගිහින් නිව්ටන්ගෙ ඔලුවෙ වැදුනොත් තමා” අයින්ස්ටයින් සිනාසෙමින් කීවේය.

“හ හා” වරුන් ද සිනාසුනේය.

“හරි ස්ටාර්ට් කරන්න.”

“හරි” ඒ වරුන් ය.

විශාල ආලෝකයක් උපකරණය තුලින් විහිදී ගියේ ය. ඒත් සමග ඔවුන්ට දක්නට ලැබුනේ ඇපල් ගෙඩිය අතුරු දහන් වී ඇති බවය.

“හරි ඒ කියන්නේ මට යන්න වේලාව හරි වගේ”

“හ්ම්ම්” ඒ අයින්ස්ටයින්‍ ය.

“එහෙනම් සුභ දවසක් මිත්‍රයා...” අයින්ස්ටයින් කීවේය.

“ඔබටත් සුභ දවසක්, මතක තියාගන්න මම කියපු දේවල් සේරම එක පාර කියන්න එපා, ඔයා පිස්සෙක් කියල හිතයි . තව මම කියන හින්ද එක බොරුවක් කියන්න, ආලෝකයේ වේගය ඉක්මවා යන්න බැහැ කියන්න.මොකද” වරුන්ට එය අවසාන කිරීමට අයින්ස්ටයින් ඉඩ දුන්නේ නැත.

“මොකද එතකොට තමයි මිනිස්සුන්ට ආලෝකය ඉක්මවා යන්න ඉලක්කයක් ලැබෙන්නෙ!”අයින්ස්ටයින් ම වාක්‍ය සම්පූර්න කලේය.

“ඔව්.තව මං ගැනත් කාටවත් කියන්න එපා”

“හොඳයි , ඔයාව මට මතක් වේවි” අයින්ස්ටයින් කියා නිම කරනවාත් සමග යන්ත්‍ර පනගැන්වීය.

“නැවතත් සුභ දවසක්” අයින්ස්ටයින් ආලෝකය මධ්‍යයේම කීවේය.

                                 *********************

    පොඩ්ඩක් ඉන්න කතාව තාම ඉවර නැහැ 🙂

කාලයේ සිරකරුවා.Where stories live. Discover now