Chapter 8

68 64 0
                                    

"You're too defenseless Irina." sabi nito hindi ko nagawa pang imulat ang mata ko tsaka bumagsak na sa sahig.

TIMOTHY'S POV

I can't find Irina anywhere that really made me worry. Should I inform Rhett and Bhrett that Irina is missing? I guess I should I also need their help to find that woman.

When I saw Bhrett and Rhett near at a stall I quickly ran towards them. A question is visible on their faces when they didn't saw Irina with me.

"Asan si Binibining Irina?" Bhrett asked.

"Look I need your help, Irina is missing if I didn't grabbed her in the fountain she won't walk out. And it's also my fault that I didn't followed her I'm sorry punish me if you want but please let it set aside for now the important thing right now is to find Irina." I said and shock is visible on their faces. Rhett immediately punch me, yeah I deserve this. I'm sorry Irina.

Bhrett quickly stopped Rhett from punching me.

"Tama na." He said.

Where are you Irina? Who kidnapped you? I will make them pay for kidnapping you because you're my master no more no less.

IRINA'S POV

Nagising ako mula sa pag kahimbing na tulog dahil may bumuhos sakin ng malamig na tubig.

"Wake up princess." Ngayon ko lang naalala na may kumidnap pala sakin. Ang huling boses na narinig ko bago ako makatulog ay siya. Hindi ako makapaniwala na siya ang salarin sa likod nito. At ayaw kong maniwala sapagkat mahalaga siya sakin at hinding hindi niya kayang gawin sakin ang bagay na ito.

Naka posas pala ang mga kamay at naka blindfold ang aking mga mata.

"Sino ka!" sigaw ko sa taong nasa harapan ko. Alam kong nasa harapan ko lang siya at ibang iba ang boses niya sa huling narinig ko na boses bago ako makaidlip.

Walang sumagot sa tanong ko 'Help me Timothy!' sigaw ko sa isip ko.

"Kung sino ka man pakawalan mo na ako! Wala kang mapapala sakin!" sigaw ko dito pero wala padin akong marinig na response mula sakaniya.

"Timothy! Help me!" sigaw ko at mukhang nairita ito dahil nag salita na siya.

"Stop shouting young lady. No one can here you if I were you I would just sit there and wait for fcking miracles to happen." sabi nito no hindi siya ang narinig ko bago ako maka idlip. O baka guni guni ko lang talaga? Mag papanggap ba akong tsnga o hahanapin ko kung anong katotohanan?

"Please let me out of here, I'm begging you." sabi ko malapit na akong umiyak dahil wala na akong pag asa para makalabas dito.

"Then go." sabi nito at tinanggal ang posas at pag ka blindfold sakin. Bumungad skain ang madilim na silid at parang naka blindfold parin ako kahit tinanggal na niya ang naka takip sa mga mata ko.

Ramdam ko ang pag tulak niya sakin papunta sa labasan. Hindi ko mawari ang mukha niya dahil masyadong madilim dito. Nang makalabas ako sumarado ang pintuang pinanggalingan ko at tanaw na tanaw ko ang sunset mula dito.

Bakit niya ako hinayaang maka takas? Anong gusto niya? Kahit na madaming bumabagabag na tanong sa isip ko ay tumakbo na ako papalayo baka mag iba isip nun.

Ilang oras na akong tumatakbo pero parang hindi ako maka alis sa iisang Lugar. Nag punit ako ng tela mula sa damit ko at nilagay sa puno para mapatunayan kung tama ba ang hinala ko.

Sa pag kakataong ito ay nag lakad nalang ako. Napa upo nalang ako sa lupa dahil nakita ko ang naka tali na tela sa puno. Kung saan ko din tinali ang tela sa damit ko kanina wala na akong pag asa. Kaya ba niya ako hinayaang maka takas dahil alam niyang hindi ako makaka alis sa lugar na ito. Nag lakad nalang ulit ako kahit alam kong dun din lang ako babalik.

The Deity of the NatureWhere stories live. Discover now