NANATILI sina Meika at Trina sa loob ng kotse ni Lorena. Affected na affected sa nasasaksihan nitong sunog sa Commonwealth si Trina. Ilang beses itong napapalatak at napamura nang mahina habang panay ang ugoy sa kaliwa’t kanan ng ulo’t mga balikat nito. Pasilip-silip kasi ito sa bintanang katabi nito o ’di kaya’y sa windshield ng kotse sa unahan nila. Mahirap kasi makita masyado ang mga nangyayari dahil maraming mga nagkakagulong residente na paroon at parito sa harapan ng kanilang sasakyan. Idagdag pa ang mga bumbero, news reporter, at pulis na ginagawa ang kanilang mga trabaho.
Samantala, halos walang katinag-tinag si Meika sa kaniyang puwesto. Nakaupo siya sa back seat, katabi ni Trina, ngunit parang wala sa loob ng kotse ang kaniyang isip.
Her hands fiddled with her keypad cell phone while her eyes stared past it, blankly into nowhere. She was thinking about Eli. Pinakikiramdaman niya ang sarili.
Nagpapadalos-dalos ba siya kung desidido na siyang makipag-break sa lalaki? Kailangan ba nila mag-usap uli nang masinsinan bago niya ito iwan? Bigyan ito ng second chance?
Meika raised her eyes when the car door at the front opened. Humahangos na umupo so Resty sa passenger seat. Ipinatong nito ang braso sa ibabaw ng upuan at nilingon sila.
“Kumusta?” medyo humihingal nitong ngiti sa kanila.
“Bago ka mangumusta, mag-ayos ka muna, bossing,” concerned na saan ni Trina sa lalaki.
He lowered his head and raspily chuckled a bit. Tahimik nitong sinunod ang suhestiyon ni Trina sa pamamagitan ng pagkandong sa waist bag nito para maglabas ng towel at punasan ang pawisan nitong mukha at leeg. His following movements were swift. Animo’y nagmamadali. He wiped his arms too, but they still glistened with wet, like a sparkling transparent gloss was coated over his skin. Bumakat sa shirt nito ang pawis kaya napapalatak ito bago naglabas ng nakarolyong V-neck shirt mula sa kandong na bag. He swiftly took off his shirt, revealing his hard torso smooth and glistening with sweat, looking tasty like the sweet surface plain glazed donut. Pinangpunas nito ang pawisang shirt bago isinuot ang panibagong damit.
He dabbed the sweat on his face, forehead, and damp hair with his used shirt and turned his head to their direction again. Natigilan ang lalaki nang magtama ang kanilang mga mata.
His lips dropped slightly open for a minute, as if ue froze out of fear for being caught red-handed. Then, he was brought back to reality.
“Shucks. Sorry. Ano . . . Nagbihis ako nang walang pasintabi—”
“Ano?” lingon ni Trina kay Resty. Walang nakahalata na pagkatapos nitong sabihan ang reporter na ayusin ang sarili ay nagpatuloy ito sa pagsilip sa bintana sa nagaganap na sunog.
Resty slowly shook his head. “Nothing.” Then, he shifted his eyes on her. “Kumusta?”
“Bakit pawis na pawis ka?”
“A, medyo lumapit kasi ako sa nasusunog na bahay. Sobrang init, pero kailangan ko pumuwesto roon habang fini-film ni Lorena.”
“Nasa’n si Lorena?” singit naman ni Trina.
Nanatili kay Meika ang mga mata ni Resty. “Naiwan doon. She’s . . .” Umiling ito saglit at inilipat agad ang tingin kay Trina. “She’s filming some shots in other angles. Para sa graphics ng news studio kung sakaling kakailanganin. Babalik din siya rito pagkatapos, kaniya itong kotse, e.”
“Matagal pa ba?” nag-aalalang tanong ni Meika. Mabilis na napatingin sa kaniya si Resty. “B-Baka kasi nag-aalala na ang nanay ko, e.”
Trina gently poked her side with her elbow. “Bakit naman mag-aalala? E, kasama mo ako?”
